HERKES OKUSUN DİYE...

• 18 Mart 2010 Perşembe 01:02:01

Hz. Ömer arkadaşlariyla sohbet ederken, huzura üç genç girerler. Derler ki :

-"Ey halife, bu aramizdaki arkadaş bizim babamizi öldürdü. Ne gerekiyorsa lütfen yerine getirin."
Bu söz üzerine Hz.Ömer suçlanan gence dönerek :

- Söyledikleri doğru mu diye sorar , Suçlanan genç der ki :

-Evet... doğru.

Bu söz üzerine Hz Ömer;
-Anlat bakalim nasil oldu diye sorar:

Bunun üzerine genç anlatmaya başlar, der ki :

-"Ben bulundugum kasabada hali vakti yerinde olan bir insanim ailemle beraber gezmeye çiktik, kader bizi arkadaslarin bulundugu yere getirdi. Afedersiniz hayvanlarimin arasinda bir güzel atim var ki dönen bir defa daha bakiyor, hayvana ne yaptiysam bu arkadaslarin bahçesinden meyva koparmasina engel olamadim, arkadaslarin babasi içerden hisimla çikti , atima bir taş, atti atim oracikta öldü. Nefsime bu durum agir geldi, ben de bir tas attim, babasi öldü. Kaçmak istedim fakat arkadaslar beni yakaladi, durum bundan ibaret" dedi.

Bu söz üzerine Hz Ömer:

-"Söyleyecek bir şey yok, bu suçun cezası idam.Madem suçunu da kabul ettin" dedi.

Bu sözden sonra delikanlı söz alarak

-"Efendim bir özrüm var" diyerek konuşmaya başladı

- "Ben memleketinde zengin bir insanim, babam rahmetli ölmeden bana epey bir altın bıraktı. Gelirken kardeşim küçük olduğu için saklamak zorunda kaldım. Simdi siz bu cezayı infaz ederseniz yetimin hakkini zayi ettiğiniz için Allah(cc) indinde sorumlu olursunuz, bana üç gün izin verirseniz ben emaneti kardeşime teslim eder gelirim, bu üç gün içinde yerime birini bulurum" der.

Hz. Ömer dayanamaz der ki :

-"Bu topluluğa yabancı birisin, senin yerine kim kalır ki?!"

Sözün burasında genç adam ortama bir göz atar, der ki:

- "Bu zat benim yerime kalır." O zat Hz. Peygamber Efendimizin (sav) en iyi arkadaşlarından daha yaşarken cennetle müjdelenen Amr Ibni As’ dan başkası değildir. Hz.Ömer Amr’a dönerek,

- "Ey Amr, delikanlıyı duydun" der.

O yüce sahabi

-"Evet, ben kefilim" der ve genç adam serbest bırakılır.

Üçüncü günün sonunda vakit dolmak üzere ama gençten bir haber yoktur. Medine’nin ileri gelenleri Hz. Ömer’e çıkarak genc’in gelmeyeceği, dolayısıyla Amr Ibni As’a verilecek idam yerine maktülün diyetini vermeyi teklif ederler, fakat gençler razı olmaz ve "babamızın kani yerde kalsın istemiyoruz" derler.

Hz. Ömer kendinden beklenen cevabi verir der ki :

"Bu kefil babam olsa fark etmez cezayı infaz ederim."

Hz Amr Ibni As ise tam bir teslimiyet içerisinde der ki :

-"Biz de sözümün arkasındayız."

Bu arada kalabalıkta bir dalgalanma olur ve insanların arasından genç görünür. Hz. Ömer gence dönerek derki evladım gelmeme gibi önemli bir nedenin vardı neden geldin?"
Genç vakurla basını kaldırır ve (günümüz insani için pek de önemli olmayan)

"AHDE VEFASIZLIK ETTI" demeyesiniz diye geldim der.

Hz.Ömer başını bu defa çevirir ve Amr Ibni As’a der ki :

-"Ey Amr, sen bu delikanlıyı tanımıyorsun nasıl oldu onun yerine kefil oldun".

Amr Ibni As Allah kendisinden ebediyyen razı olsun, vakurla kanımızı donduracak bir cevap verir,

-"Bu kadar insanin içerisinden beni seçti.

"INSANLIK ÖLDÜ "dedirtmemek için kabul ettim" der.

Sıra gençlere gelir, derler ki :

-"Biz bu davadan vazgeçiyoruz."

Bu sözün üzerine Hz Ömer :

-"Ne oldu, biraz evvel "babamızın kani yerde kalmasın" diyordunuz ne oldu da vaz geçiyorsunuz?" der.

Gençlerin cevabi da dehşetlidir :

-"MERHAMETLI INSAN KALMADI" DEMEYESINIZ DIYE ...

BENDE ACİZANE BU YAŞANMIŞ HİKAYEYİ BURAYA YAZDIMKİ OKUMAYANDA VAR BİLMEYENDE VAR DEMEYESİNİZ DİYE....