Günbegün Notlarım 35/Öteki Ben
.............................................................
Öteki ben’in tanımları değişiktir, dalları uzun, yolları bitmez, kolları geniştir...
Benliği benliğimi kuşatır, ipotek altına alır...
Gücümü kendine kapar...
Onunla savaş halindeyim daim...
Daim peşimde yürümek istiyor. İşte ben buna gıcık oluyorum. Yaptığı afacanlıklar karşısında, deli olmamak için kendimi zor tutuyorum...
Çünkü yerinde durmuyor. Uslu değil adımları. Efendi değil duruşu. Haylazcadır davranışları, daha çok bana karşı. Bana karşı acımasız ve sevgisizdir. Bana dair, başka bir bireydir öteki ben...
Öteki ben özgür olma vaktine günlerini yaşıyor...
Uçlarda gezmek, dile gelmeyenleri haykırmak, abes durumları açıklamak, nahoş sözler sarf etmek, kısacası farklı olma derdinde...
Derdi, bensiz bir hayata merhaba demek..
Ben hangi halde olsam, kesinlikle umrunda değil...
Niyeti, bile bile beni üzmek...
Hüzün dalgalarımı çoğaltmayı seviyor galiba. Galiba çektiklerini bana misli misli çektirme safhasında. Galiba beni üzmekle, mutlu oluyor...
İsteği; okyanuslarımı, renklerimi, fikirlerimi saklamak...
Bir şeye yaramadığımı, bir gram etmediğimi cümle aleme göstermek istiyor. İstiyor ki ben değil, o olsun her güzellikte. O aşık olsun. O sevinçleri yudumlasın. O nimetleri toplasın. O, yağmura doysun. O, aslında yer kaplasın istiyor cennetlerde, benim yerime...
Öteki yanımla barışık değilim... Olamıyorum bir türlü onunla hoş beş...
Rahat diyebilirim ki hiçbir konuda anlaşamıyoruz... Birbirimize ters düşüyoruz...
Ben pozitif haldeysem, o negatifte...
Ben eksilerde yuvarlanıyorsam, o artılarda yüzüyor...
Ben elmalarla oyun oynuyorsam, o armutlarla mızıkçılık yapıyor...
Ben kara diyorsam aydınlığa, o siyaha inadına beyaz diyor...
Gerçeğim, öteki ben’imden kurtulmuyorum. Henüz o şansa sahip değilim. Hala ona bağımlıyım gibi kendimi hissediyorum... Bu beni kahrediyor, sinirlendiriyor...
Ve bir korkum, daha doğrusu korkularım mevcut...
Korkarım bu öteki ben, yanına başka ben’ler de alacak...
İşte o zaman, durumum vahimdir, yardıma muhtaçlığım her zamandır...
.....................................
Mehmet Selim ÇİÇEK
14 Mart 2010,,,10.51
Mardin