Sevgisizlikten Ölüyorum II

• 9 Mart 2010 Salı 00:53:33

Hepsi günlüğümde meleğim..

Hepsi günlüğümde bitaneciğim..

Senden saklayacak bir şeyim yok.

Sana öyle en şık yalanlardan beğenemedim.

Mesela o istedi, ben istemedim diyemedim.

Sana beğenmeyeceğin gerçekleri getirdim ruhum..

Lanet olası sevgi ihtiyacım yüzünden bi’ şeylerin eşiğinden döndüm.

(Bunu bugün nasıl anladın bilmiyorum, ama söyleyemezdim ki..)

Birilerine takılma, dedin.

Benimsin, dedin.

Ahh, beni hisseden sevgilim!

Seni seviyorum.

Sevgin yüzünden döndüm.

Sonra da kendimi cezalandırdım.

Bana ağırdı bu ceza..

İlkti..

Canım yandı..

Yanmalıydı..

İzi geçecek mi bilmiyorum..

Kızacaksın biliyorum canımm..

Ama paramparça olmuştum.

Her parçam etrafa saçıldı.

O ise toparlamaya gönüllüydü.

Aklımdan geçen her şey beni dehşete düşürmüştü..

Sana çok ihtiyacım vardı..

Ama sen yoktun!

..ve ben artniyetsiz de olsa

’yabancı’ bir sevgiye tamah edebilme ihtimalim üzerine

Kendimi lanetledim!

Ruhuma anlatamıyordum ki ’uzaktan’ sevdiğini..

Sevgi istiyordu o..

Durmadan..

Karşılıksız..

Sevgi..

Sevgiii..

Sevgiiiii.........

Uykusuz 37 saat geçirmem gerekti

Sadece senin sevgini istediğimi anlamam için..

..ve sonra bunu anladım.......

Sadece senin sevgin bana tek başına yetebilir!

..ve ben sadece sana bu kadar ’içten’ olabilirim.

Ruhumm.....

Başkasının sevgisini kabul etmedim.

Etmedim ruhumm..

Ama lanet olası sevgi ihtiyacım yüzünden etmek üzereydim.

Kendimden iğreniyorum.

Kendimden gerçekten İĞRENİYORUM!

Ben birini sevmesem bile,

Sırf o beni sevdiği için gösterdiği sevgiyi kabul etmek üzereydim.

Bu ne kadar aşağılık bir his...

Canımmmm..

Ruhsal sağlığım hiç iyi değil.

Şu an bunları, bu birkaç günde olanları

Tir tir titremelerimi..

Buz gibi ağlamalarımı..

Bembeyaz cildimi..

Nöbetlerimi..

Uykusuz geçen saatlerimi..

Mahvolan bedenimi.. Ruh halimi..

Hepsinden önemlisi..

Şeytanın gecelerce başucumda uyuduğunu

Sana nasıl böyle soğukkanlılıkla yazıyorum,

Bilmiyorum!

Bu kadar sakin olmadı hiçbir şey..

Hepsi günlüğümde birtanem..

Aslında son birkaç dakikaya kadar bunları bilmeyecektin.

Çünkü bu ilişkimizi riske sokacak..

Şimdi ise diyorum ki..

Beni her şeyimle bilmelisin..

Öyle sevmelisin seveceksen..

Her gelgitin sonunda,

Bugünlerde yanımda ol(a)mayan

Sesini duyamadığım

Gülüşünü göremediğim

Beni sevgisizlikten öldürmek üzere olan sevgilime..

’SANA’ dönüşümü bil istiyorum..

Sana ne şartlarda döndüğümü bil..

..ve sana ne kadar ’şartsız’ döndüğümü bil..

Harikam,

Hassas ruhunu incittiğim için affet.

Seni bu kadar sevdiğimi bilmiyordum.