Sensizlikten Olsa Gerek!

• 11 Ekim 2009 Pazar 22:47:20

Güneşin doğuşu artık içimi ısıtmıyor.Tam aksine daha da bir karartıyor.Ayrılığa bir gün daha eklendikçe içimde bir yerlerde büyümekte olan hüznüme bir nefes daha katıyor.Acıma bir acı.Hàla aklımdasın sevgili..gecemde..gündüzümde..her anımda..aklıma ansızın düşen yine sensin..Unutmak mı? Bende bunun bir anlamı yok artık.Diyorum ya hep aklımdasın..Kokun..gözlerinin güneşte parlayışı.Saçların..apansız kahkahaların..günler geçtikçe daha da bir kazınıyor zihnime..Bir şeyler var içimde unutmama engel..Adını koyamadığım özlemimsin..Sevdamsın unutulmayan.Unutulması imkansız sevdamsın sevgili..Bugün resmine dokundum..Herkesten gizlediğim o resme..Kendime baktığım için defalarca lanetler savurduğum resmine baktım..Düşlere daldım tekrar.Aylar öncesinde içinde yalnız senin olduğun doyumsuz düşlere..Sonra seninle kaybolanları anımsadım bir anda.Peki ya şimdi ne olacak dedim?Yoktun sevgili..yoksun..ve belki de hiç olmayacaksın.Neden?Sevgimin büyüklüğü kadar nefretim sana..Sen ellerimi bıraktığın anda bitmiştik..
Ben gün geçtikçe tükenirken benim sevdam mı yoksa seni yücelten? Ya da??.