Her Hal Sendromu

• 14 Ağustos 2009 Cuma 12:30:59

Her hal,başka bir mahal...
............................................

bazen
keyfim kaçar
ne yapacağımı
ne edeceğimi
bilemez duruma gelirim

öyle aval aval bakarım.gözlerim açık ama ruhum kapalı.ruhum açık bu defa hislerim karanlık.her hal beni bulur sanki.sanki yalnızlık şarkıları yanımdan ayrılmak istemez.sanki her an ’iyi saatte olsunlar’ beni bulacak...

bazen
kendi kendime kapanır
iletişimi,
etkileşimimi
keserim
beş paraya fiyatı çıkmaz dünyanın durumuyla

dünyayı karşıma alır,onunla alay ederim.neden durmaksızın döndüğüne,neden yuvarlak olarak karşımda dans ettiğine küfür ederim.rahat durmam yerimden.zıplarım kuytulara.girerim derin kuyulara.yaşıyor muyum,uykuda mıyım sayıklarım kendi kendime.kendi kendime bir hayatı yeniden yazmaya çalışırım.farklı davranmaya alışırım olmadık yerde.olmadık saatte şiir yazarım,gerçi çoğunu beğenmem,o başka mevzu.ama yazarım her şeyi.yazmasam mızmızlanırım...dokunmasam ağlarım,hissetmesem dağlarım kendimi.ve konuşmasam dilimi ısırırım...

bazen
farklı
değişik bir kişiliğe bürünür
içimdekileri dışarılara kusar
kendimi gizlerim gerçeklerden

faztezilerimi gerçekleştirmeye koyulurum,kimsenin haberi olmaz.ORTALIKTA gizli gizli dolaşan ajanlar gibi bir şahsiyete koyarım bedenimi.elbise üstüne elbise giyerim.kapı ardında nice öykü çalarım.nice gecede yıldızları bir bir söndürürüm,çığlaklığımla.nice sabah,güneşi geri yollarım evine.her halde davranmaktan hoşlanırım çünkü.çünkü hayatın ellerine teslim etmem iplerimi.ipimi kendim hazırlar,kendim kazarım mezarımı.ne halta imza atsam kendim katkıda bulunurum.zira yardım almaktan nefret ederim...

evet
bazen
çokluk olup
yalnızlıklar eklerim
kalabalığıma

bir hobi olarak,arzularıma karşılık bulurum.çaresiz kalmak gibi bir lüksüm yok çünkü.çünkü doğarken yalnızdım.yaşarken yalnızım.giderken de ellerimi tuta tuta son yolculuğumu ifa etmek istiyorum...

..............................................
ADımyalnızlık
14 ağustos 2009,,,12.45