SEVGİLİ YEĞENİM 8

• 4 Temmuz 2009 Cumartesi 15:58:35

Ayşe’nin pişmanlığı bir kat daha artmıştır.Çok sevdiği insana kaçtığına çok pişman olmuştur..Artık İskender’in askere gitmesine de az kalmıştır.Acemiliğini Manisa Kırkağaç ta komando olarak yapacaktır..Ayşe üzgündür..Sevgi hanıma da iyice kırılmıştır..Pek muhatap olmuyordur.Ama aynı evin içinde ne kadar kırgın olursa olsun ister istemez konuşur.Ayşe çok düşüncelidir.Hepsi farkındadır ama kimse bu konuda konuşmaz..İskender sebebini sorsa bile,istediği cevabı alamaz.İskender durumu anlıyordur.Ayşe’nin sıkıntılarının farkındadır ama elinden gelen bir şey yoktur.Ayşe yemeden içmeden iyice kesilmiştir.İskender hasta olacak diye korkuyordur.’’Ben varken böyle ben yokken nasıl olacak’’diye kendi kendine mırıldanır..Bahçedeki asmalar çardağa iyice sarmıştır..Gündüz çardağın gölgesinde oturmak kadar güzel bir şey yoktur..Bir yanda kanepe vardır.Ali bazen evin içi sıcak olursa bahçedeki kanepenin üzerine yatar..İskender ile ayşe o gün evlerine erken çıkmışlardır.Ayşe pencereyi açmıştır..Allah’tan sineklik vardır camlarda..Evin içine serinlik gelmeye başlar..Bir yandan demlediği çaydan bir bardak İskender’e koymuştur..İskender çayı içiyordur fakat aklı başka yerdedir..Ayşe
_İskender ne düşünüyorsun yine..Daldırdın bakıyorum da.
İskender
_Seni canım başka ne düşünebilirim.Yemek yemiyorsun,neşen yok.Zayıfladın iyice..
Ayşe
_Yok canım kek falanda atıştırıyorum olur mu öyle aç acına.? Ne zayıflaması..
İskender
_Ayşe benim üzülmemi istemiyorsan benim dediklerimi yapacaksın..
Ayşe
_Sen ne dedin de ben yapmadım İskender..
İskender
_Yaptın ama bin pişmansın..Ben senin içini okuyorum.
Ayşe cevap vermez çünkü İskender haklıdır.Evet pişmanım demek ister ama İskender’in üzüleceğini düşünür ve yutkunur..İçine saklar hislerini..Konuşsa da ayıp olacaktır artık.Yavaşça kalkar yerinden..Bir bardak çay kendine de koyar..
İskender bir yandan çayını yudumlar bir yandan da Ayşe’ye laf yetiştirir.
_Hep içine atıyorsun bak hasta olacaksın.Ben de gidiyorum.Gözüm arkada kalacak..
Ayşe de hiç geri kalmaz cevabını veriyordur İkender’in söylediklerine..
_Merak etme sen bana bir şey olmaz..
İskender sırtını değiştirmek için yatak odasına geçer.Siyah şortunu bulmuş giymiştir.
Üstü çıplak vaziyette yine salona gelir.Kanepeye oturur ve
_Sen olsan benim için merak etmez miydin Ayşe.Sen nasıl bu kadar rahat konuşuyorsun.
Ayşe de bir yandan İskender’i göz ucuyla süzüyor bir yandan da cevap veriyordur.
_Etmez miyim bir tanem sen benim herşeyimsin.Senin için ben neler feda ettim farkındasın değil mi ? Rahat derken içimden gelenleri söylerim biliyorsun..
İskender
_Farkındayım ailenden bile oldun.Artık bu cümleyi tekrar etme istersen.Seni çok seviyorum,sevildiğimi de biliyorum Ayşe merak etme.Sen açlık grevine girme yeter.
Ayşe
_Yok canım ben bir şeyler yiyorum..Marketten getirdiklerinle atıştırıyorum o kadarda değil ..
İskender elindeki çay bardağından son yudumu da alır sehpanın üzerine bardağı bırakır.
_Ayşe istersen kendi evimizde pişir ye..Artık yemek yemelisin o kadar..
Ayşe İskender’in bardağını alır mutfağa götürür.Kendi bardağıyla birlikte yıkar ve salona gelir.Mutfaktan İskender’e cevap vermeyi de ihmal etmiyordur.
_Annen yemeği burada yaparsak var ya.Sen gidince beni ne işkenceler eder kim bilir...
İskender yavaşça kanepedeki kırlenti başının altına koyar ve uzanır..
_Babama söylersin bir şey olursa.O seni korur ayşe.babam gelir annemin hakından.
Ayşe
_Parayı ne yapacağız ver de kurtulalım.En azından annenin yüzü güler...
İskender
_Babamla konuştum ihtiyacınız varsa vereyim diye ama almıyor.Evimize televizyon-çamaşır makinesi ve mutfaktaki eksiklerimizi alalım..
Ayşe
_Annen laf etmesin bir de İskender..
İskender
_O senin hakkın.İster verirsin ister vermezsin.Artık annen deme ne olur.Ne diye laf
edecek ki Ayşe..
Ayşe
_Orasını bilmem artık..Şimdilik kapatalım bu konuyu istersen..
İskender
_Yarın gidip alalım.Hiç değilse televizyon seyredersin sıkılmazsın canım.
Ayşe yavaşça yerinden kalkar yatak odasına doğru yürür..
_Tamam bakarız.Hadi artık yatalım uykum geldi.
İskender’de peşinden kalkar yatak odasına doğru yürür.Ayşe yatağı hazırlıyordur.
İskender salına,salına lavaboya doğru yürürken
_Tamam canım dişlerimi fırçalayıp geliyorum.
Ali eve geldiğinde Sevgi uyumuştur.Yavaşça yatağa yatarken sevgi uyanır.Başlar zırlamaya gece vakti.Sevgi hırsından ağzından çıkanı kulağı duymuyordur.Ali de onu hiç kale almadan sırtındakileri çıkarıyordur.Sevgi hala
_Git oğlunda yat.Niye geldin ki eve..Vururken düşünmedin mi hiç.?
Ali zaten Sevgi’yi boğacak gibidir.Hala öfkesi geçmemiştir.Soyunduktan sonra
_Gece,gece yine zırlama.Niye oğluma gideyim ki.Yatağımda yatacağım...
Sevgi bir hışımla yataktan kalkar.İskender’in eskiden yattığı kanepenin üzerine yatar...
Ali de hiç umursamadan yatağına uzanır..Sevgi,arkasından geleceğini-Ali’nin onu bırakmayacağını düşünmüştür ama Ali hiç oralı olmamıştır.Çünkü ısrar etse Sevgi’nin kendini kıymete bindireceğini biliyordur.Nazını çekemeyeceğim artık der kendi kendine..

Hasan ustanın evinde hayat aynı devam etmektedir.Mehmet’in az zamanda olsa yanlarına gelmeleri onları sevindirmiştir.Torunda bir yandan evi neşelendirmiştir.Hatice hanım bir gelininin yanına bir hayvanların yanına derken zamanın nasıl geçtiğinin farkında bile değildir.Yani hep beraber Ayşe’yi unutmuş havasına girmişlerdir..
Artık Ayşe’den hiç bahsedilmiyordur ama içleri kan ağlıyordur.Hatice hanım,gelininden, düğünde Ayşe’nin baygınlık geçirdiğini duyması huzursuz olmasına neden olmuştur ama elinden bir şey gelmez.. Gülsüm doğum yapalı,kendi annesinin ve kayınvalidesinin sayesinde artık bir ayı geçmiştir.Bebekte sağlıklıdır..Hasan usta ve eşi temiz kalpli insanlardır..Yetiştirdikleri çocukları da öyledir.Köyde seçili insanlar sınıfındandırlar.
Kimsenin işine karışmazlar,kendi işlerinde-kendi hallerindedirler.Hele Hatice hanım çok yumuşak bir kadındır...Gülsüm kendi annesinden fazla sever Hatice hanımı.Çok uyumludurlar.Artık herkes uyuduğu için dışarıda gece sessizliği vardır.Hava da iyice seinlemiştir..Hasan ustanın uykusu kaçmıştır dış kapının önündeki kanepenin üzerine oturur sigara içerken aklına düşer yine Ayşe’si.’’Hande gibiydi elime verdiklerinde’’diye içinden geçirir.Ayşe’nin büyürkenki halleri gözünün önüne gelir..Ne zorluklarla büyütmüştür çocuklarını.Kimseye muhtaç etmeden.İki ayakkabı tamir edip kazandığıyla çocuklarını helal ekmek getirmiştir Hasan usta..Gözlerinden yaşlar süzülür.Ah diye iç çeker.İskender askerden gelseydi hiç canım yanmayacaktı.der kendi kendine.Unutmaya çalışsa da unutamıyordur bir türlübiricik kızını.Tekrar yatağına döner.Hatice hanım uyanır..Hemen başını yavaşça kaldırır.
_Ne oldu bey uykun mu kaçtı.?
Hasan usta üşürüm belki diye sırtına aldığı ceketi asmakla meşguldür.
_Yok bir şey yat sen.Ben de yatıyorum.Dışarıya baktım şöyle bir..
Hatice hanım
_Tamam o zaman...
Ayşe sabah erkenden kalkmıştır..Sabah namazını kıldıktan sonra ineklerin sağımını yapmış.saman vermiş, yemlemiş ve altlarını da temizlemiştir..Ayşe inek ahırında işini bitirdikten sonra bahçeye çıkar bir de bakar çoban(Süleyman) keçilerin yanında..
Süleyman ilk okulu bitirdikten sonra yürük Alinin yanına gelmiştir.Yıllardan beri beraber çalışmışlardır.Süleyman fakir ailenin dokuz çocuğundan biridir..25 yaşındadır.Askerliğini de yapmıştır.İki ablası vardır ve evlidir.Dört kız kardeşi küçüktür.İlk öğretimde okuyorlardır.Biri lise son sınıftadır.Üç de erkeklerdir.Erkeklerin en büyüğü Süleyman’dır.İki erkek kardeşi daha vardır.Biri askerden gelmek üzeredir,biri de hazır askerdir.Yürük alinin yanında çalışmakla aldığı keçilerden bir sürü keçileri
olmuştur..Kardeşleri bakıyordur..Diğer kardeşlerinin rızkını Süleyman sağlamıştır.
Hayvancılıkla uğraşmaktadırlar..Süleyman Ali’yi babası gibi sever.Alinin keçi çadırının yanında bir çadırı vardır,orada kalır.Ara sıra sevginin verdiği yemeklerden,ara sıra kendisi bir şeyler yapar yer.Yakışıklı çocuktur ama ah şu fakirlik olmasa..Ama pozitif biri olduğu için herkes onu çok sever...Ne derlerse yapan,çalışkan ve iyi niyetli birisi olduğu için Ali de Süleyman’ı çok sever.Hatta düğününü ben yapacağım diye söz vermiştir.
Süleyman da Ali’ye çok güvenir.Ali iyi niyetli babayiğit bir adamdır...
Süleyman Ayşe’yi ahırın kapısında görünce çok şaşırır.Konuşsam mı derken ayşenin baktığını farkeder.Görgüsüz demesin diye hemen
_Yenge günaydın.
Ayşe de Süleyman’ın konuşmasına memnun olmuştur..Mütevazılığını göstererek
_Günaydın..
Süleyman
_Erkencisin yenge her şeyi yapmışsın..
Ayşe tebessüm ederek başındaki yemenini yüzüne doğru çekip
_Ne yapayım Süleyman.Ben evde de erken kalkardım..Uykum gelmedinamazdan sonra ben de işleri yaptım..İyi yapmamış mıyım..Belki severler işleri yaptı diye.Ne dersin.?
Süleyman da Ayşe’nin son dediğine gülümser veNamazda kılıyormuş diye aklından geçirir.
_İyi yapmışsın yenge.Mecbursun da değilse sevgi yenge seni zaten durdurmaz.Beni bile
elinden gelse kendi pisliğini temizletecek.Ekmeğini yerim ama acımasızdır yengem..
Ayşe bakar Süleyman dertli,hemen konuyu değiştirmeye çalışır ve
_Boş ver sen onu.Hadi ben yardım edeyim de keçileri-koyunları çıkaralım..
Süleyman da uyanık birisidir.Ayşe’nin kapatmak istediğini anlamıştır.
_Tamam yenge çıkaralım.(Ne kadar düşünceli ve iyi kız diye içinden geçirir.)
Ayşe
_Azığını aldın mı ? Ne yiyeceksin dağda.?
Süleyman Ayşe’nin duyarlılığına karşı Ayşe’ye hayranlıkla bakar.Bunca yıldır dağda ne yediğimi sevgi yenge sormadı diye düşünür.İnsan yerine koydu beni Ayşe yenge der..
_Ben yiyecek almam ki yenge.Keçileri dağa bırakıp geri geliyorum.Akşam kendileri
geliyor.Ben sadece geleni,gelmeyeni bakarım.
Ayşe
_Anladım.Bende akşama kadar aç acına mı duruyorsun diyecektim.Ya su var mı dağda..?
Süleyman
_Dağda su gözü buluyorum oradan içiyorum. Yemeği de akşam bazen sevgi yenge verir...
Ayşe
_Kahvaltı yaptın mı?
Süleyman
_Ben de erken kalktım yenge.Kahvaltı yaptım..
Ayşe
_Dur ben sana peynir-ekmek falan bir şeyler koyayım.Erken yemişsin bak acıkırsın.
Süleyman
_Boş ver yenge.Hadi önüne duruver keçilerin.Ben keçileri alıp gideyim.Uyanırlarsa gitmemiş demesinler..
Ayşe
_Tamam Süleyman..
Ayşe hemen keçilerin ağılının önüne geçer.Süleyman kapılarını açar.keçiler hepsi birden kapıya doğru yüklenir..Ayşe geri çakilmiş seyrediyordur..Hepsi birden yürüyünce ağıldan tozlar kalkmıştır..Başındaki yemenin ucuyla burnunu tıkar Ayşe..Süleyman hemen keçileri hızlı bir şekilde dağ yoluna doğru yönlendirir..Keçiler koşarak tırmanırlar dağa..Süleyman sürer keçileri gider,Ayşe de arkasından bakar şöyle bir.Ne yapsın Allah’ın garibi çocuk.O bile anlamış Sevgi hanımın nasıl bir insan olduğunu der kendi kendine.Eve doğru yürür.Evde ses seda yoktur.
Ayşe eve girer ama herkes uyuyordur..Çayı koyar.Çay demlerken İskender kalkmış gelmiştir aşağıya.Ayşenin arkasından kollarıyla kenetler.Boynuna bir öpücük kondurur.
Ayşe birisi görür diye çekinir ve hemen çekilir İskender’in yanından..
İskender kollarını arkaya doğru kaldırıp gerinlerken
_Günaydın canım annem kalkmadı mı?
Ayşe
_Günaydın bilmiyorum kalkıp kalkmadığını.Ben de hayvanların yanından şimdi geldim.
Görmedim buralarda.
İskender hemen hızlıca mutfaktan yatak odalarına doğru yürür.
_Dur ben bir bakayım.Annem bu saate yatmazdı.
Ayşe
_Ayıp olur İskender.Gitmesene ya..
İskender Bahadır’ın odasına gider.Bir de ne görsün annesi eski yatağında yatıyordur..
Hemen babasıyla ayrı yattıklarını anlar.Bahadır’ı hadi kalk diye takılır.O sıra da annesi uyanır..Başlar yine sabah,sabah konuşmaya..
_Ne oldu karın kovdu mu?
İskender
_Kovdu ne olacak.Anlaşılan babam seni kovmuş.
Sen niye benim yatağımda yattın peki.
Sevgi
_Ben kovulmam,babanla yatmamak için burada yattım..Senin orada yatsın baban söyle..
İskender
_Kovulmadığın belli.Babam yatsın biz de ne olacak ki. Her zaman başımın üstünde yeri var.Sen kendini düşün ..
Bahadır gözlerini oğuşturup tekrar başını yastığa bırakır.
_Sabah,sabah kesin ya zırzırı.Uyutmadınız bir türlü ya..
İskender Bahadır’ın üstündeki pikeyi çeker
_Kes lan.Atı alan Üsküdar’ı geçti ne uykusu bu.Kalk bakalım..
İskender doğru babasının yattığı odaya gider...
_Hadi baba uyan artık kahvaltı hazır...
Ali gözlerini açar güneş nereye çıkmış diye geçirir içinden.Fırlar yataktan.
_Tamam oğlum geliyorum..
İskender mutfağa gider.Ayşe her şeyi dört dörtlük hazırlamıştır..Allah ne verdiyse yiyeceklerdir.sofradakilerini görünce dayanamaz.
_Herkesi uyandırdım gelen gelir. Kimseyi beklemeyelim..Kalksalarmış Ayşe..
Ayşe kızmış gibi yüzünü asarak İskender’in gözlerine bakar
_Olur mu İskender.Hep birlikte tadı oluyor..
İskender Ayşe’yi dinlemez çünkü acıkmıştır..Kızarmış ekmek kokusu da burnundadır.
_Ben acıktım Ayşe.Hadi biz kahvaltıyı yapalım.Bak gelen yok.
Onlar gelinceye kadar karı koca güzel kahvaltı ederler...