- 509 Okunma
- 6 Yorum
- 0 Beğeni
BIRAK GELSİNLER ANNE
Ey hayat,gereksiz miydi bütün bunlar,gereğinden çok mu ciddiye aldım seni? Ben yanıldım say,ya sen? Sen, onca olanı nasıl görmezlikten geldin? Nasıl kıydın, kıyım kıyım!...Artık bent tutmaz bir deli çayım ! Senin yüzünden...
Annem anlatıyor;başaklar sararmıştı diyor,senin göbeğini kesende. Aha.. Şu tarlaya gömdüm göbeğini;anlamıştım ogün; bu oğlan bize yarolmaz diye..Ogün,bugün hiç dönüp bakmadın bu yana..Bense hep özledim yana yana!...Oğlum değil misin? Aldırıyorsun biliyorum,ama,ben anneyim dayanamıyorum..Biliyor musun oğlum,neye yanıyorum? Seni ektim bir tarlaya,şimdi toplayamıyorum. Ogün kanamıştım..Bugün de kanıyorum..Yanıyorum!...
Olmaz mıydı anne? Göbeğimi gömdüğün yere beni de gömseydin! Olmaz mıyd, her göz açtığında görseydin? Bak, şimdi göremiyorsun bile! Kazancından ne kadar çok kaybın,şükür ki,ben olmadım ayıbın...
Ben de, kıyım kıyım özledim anne,hergün bir ağıtla başlıyorum yeni güne..Dağıttığım bütün parçalarımı topluyorum. Topladıkça nasıl da ağırlaşıyor yüküm?.. Yine de hepsini toplamaya çalıştım anne. Topaçlarımı topladım,bilyelerimi,aşıklarımı..Medrese günlerimi topladım;okullarımı,uzun memuriyetimi topladım...Sevdiklerimi topladım anne;şu an biri hariç hiçbiri yoktular ama,ne de çoktular..Kiminin gülüşü kalmış aklımda,kiminin gelişi..Kiminin mavi gözleri,kiminin siyah saçları..Kiminin boyu,kiminin endamı,kiminin yalnız kaldı mektupları..Ne çok sevmişim anne!..Çağırdım hepsi geldiler,birer birer..Fakat sana ait olanlar gelmediler,çok direndiler!...
Demek sen,benden çok sevdin anne;hem çok sevdin,hem özledin.. Biliyorum,beni üzmek değil niyetin. Biliyor musun hayat seninle güzelmiş..Ne kadar istesekte,hiş kimse bir anne kadar sevemezmiş...
Seninle olanları gönder anne,biraz da ben de kalsınlar,beni de anlasınlar..Ben ayrılığı herkese anlattım,bir sana anlatamadım anne, yine sensiz ağıt yakıyorum yeni güne..
Çok özledim,bırak gelsinler anne!...
YORUMLAR
Belki elimizde olan çok önemli değerleri dünyanın hızlı akışına terk ediyoruz, ertelediklerimiz yarına veya daha sonraya bıraktığımız çok özel sevgilerimizi yitirmeyeceğimize eminiz...
Oysa öyle değil...
Ben annemi kaybettikten sonra çocukluğumu da kaybettim ve kaybettikten sonraki keşkeler çok beyhude...
Çok güzel bir yazıydı var olun..
Şaka gibi geliyor insana ama,bakıyorumda onbir yaşımdan buyana şöyle dizinin dibine oturamamışm.Dokuz ay karnında taşıdı belki kolaydı..Ya kırk yıl yüreğinde nasıl taşıdı?.Bundan çokta haberimiz yok. Hayat bu yüzüyle ne ilginç değil mi? Çok teşekkür ederim. Selam,saygı...
Demek sen,benden çok sevdin anne;hem çok sevdin,hem özledin.. Biliyorum,beni üzmek değil niyetin. Biliyor musun hayat seninle güzelmiş..Ne kadar istesekte,hiş kimse bir anne kadar sevemezmiş...
Seninle olanları gönder anne,biraz da ben de kalsınlar,beni de anlasınlar..Ben ayrılığı herkese anlattım,bir sana anlatamadım anne, yine sensiz ağıt yakıyorum yeni güne..
Çok özledim,bırak gelsinler anne!...
*************************
çok güzel bir yazıydı üstad yüreğinize sağlık
ahhh ahhh annelerimiz eski günlere özlemlerimiz
çok mu geride kaldı ne ?
tebrikler
paylaşımınız için çok teşekkürler
Hocam,
Annemi özlediğim bir gün de:
ANAM
Hayal bu ya!
Başını omzuma dayamışsın,
Huzurlu mutlu.
Ellerini düşünüyorum,
Sıcak, sevecen,
Merhameti hatırlatan.
Ah be anam nerdesin!
Seni özledikçe şöyle çıkıp gelsen.
Sessizce ağlaşsak
Ve karışsa gözyaşlarımız.
Sonra yine,
Gelişin gibi sessizce gitsen.
Başka bir şey istemem
Sadece ‘’Yavrum’’desen.
demiştim
yazınızı okudum ne diyeyim bilemedim.
''Demek sen,benden çok sevdin anne;hem çok sevdin,hem özledin.. Biliyorum,beni üzmek değil niyetin. Biliyor musun hayat seninle güzelmiş..Ne kadar istesekte,hiş kimse bir anne kadar sevemezmiş...''
Muhteşemsiniz katılmamak mümkün değil
saygılar