KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 1452 Okunma
- 3 Yorum
- 0 Beğeni
Sana Son Sözüm
Sen, neden sevmiyorsun ki beni?
Oysa ben, bir sende bulur(d)um kaybettiğim yanlarımı… Bak yine hava kötüleşti; yanaklarımı yağmurlar aşındırdı sanma, hepsi ayrılıktan sonraki gözyaşlarıma ait; şimdi en çok yüzümdeki o aşınmayı seviyorum ben. Ne zaman aynaya baksam hiç unutmuyorum o son günü… Seni benden alan zamanı bile mıh gibi işledim kalbime… Korkma, unutmuyorum-unutamıyorum!
Ben yine, sadece seni sevdiğimi söyleyip ve asla senden bir karşılık beklemeden bu aşkı yaşatmaya devam edeceğim… İnan hiç yanılmadan, bıkmadan-usanmadan ve asla başkalarına kanmadan…
Sen zaten her şeyi herkesten daha iyi biliyorsun. Ama düşlerin, geçmişindeki güzel anılar yokmu seni benden aldılar… Kızmıyorum, ama üzülüyorum; bazen içimden diyorum ki:”keşke ben senin ilk sevgilin olsaydım…” aklımdan geçiyor işte! Dudak izlerimden sana dair mutluluk duaları akıyor ve sende derinleşiyorum, inan bana… Sonumu biliyorum, yani cennetim şimdi her zamankinden daha da çok özlüyorum-sana ait ne varsa… Ve sen, sanırım habersizsin benden; her şey çok değişti, anlatmama imkân yok şimdilik, ızdırap duvarlarını aşındırıyorum, az kaldı o gizemli sırları bulmaya…
“tarifsiz bir hazla peşindeyim…”
Bilerek ve çok isteyerek girdim bu yola… Hiç kimseden bu zamana kadar karşılık beklemeden ve en çokta senden, vurdum yüreğimi yollara… Belki demedim, ihtimallere kanmadım, olasılıklarda ben hep senden yanaydım! Yalanım yok, çok mutluyum… Birazdan daha da çok mutlu olacağım, inan bana. Zaten yüreğimde sen olduğun sürece, ben bu aşkın tadını çıkarmaya niyetliyim… Vazgeçmem asla!
Kendimi sende toparlıyorum ve bu çok güzel bir şey; dağıtıyorum tüm organlarımı, parçalıyorum ve bu oyunmudur ki yine sende “bir” oluyorum…
(hadi gel bildiğim(iz) tüm oyunları beraber oynayalım…)
Bak yine bahar geldi… Duygularım papatya zamanında bir “seviyor” kelimesine ömrünü feda eyleyecek kadar hazır! Ne desem bilmiyorum, aklımdan geçen “seni çok seviyorum…” yok başka bir şey, olmasın da zaten; sesini, gamzelerini ve hani ciğerlerimdeki senle son görüştüğümüzdeki havayı saklayacak kadar da nefessizim bu dünyada… Sevgim çok büyüdü cennetim! Kalbim yırtılacak diye, olur ya taşıyamaz-taşar diye, korkuyorum be!
(bakma bunları yazdığıma tek korkum sana kötü bir şeylerin olması…)
Ne olur gel, gel de gör halimi ve sen al bu canımı… Korkuyorum Azrail çıkacak karşıma diye; bilirsin Allaha olan inancımın en yüce yerindesin, sen al bu canımı… Sadece sen!
Ve hani kızma bana, mektubumun başındaki “ sen, neden sevmiyorsun ki beni?” sözüne aldırış etme, bu sadece dikkatini çekmek içindi…
Ve sana son sözüm: “sadece seni seviyorum…”
Emre onbey
YORUMLAR
Çok güzel yazmışınız. Çok açık bir şekilde duygularınızı ifade etmişiniz. Bu kadar güzel sözler üzerine gelecektir eminim ben beklenen sevgili.
Yüreğimi acıttınız Kaleminiz daim olsun sevgi ve saygılarımla...
Bak yine bahar geldi… Duygularım papatya zamanında bir “seviyor” kelimesine ömrünü feda eyleyecek kadar hazır! Ne desem bilmiyorum, aklımdan geçen “seni çok seviyorum…” yok başka bir şey, olmasın da zaten; sesini, gamzelerini ve hani ciğerlerimdeki senle son görüştüğümüzdeki havayı saklayacak kadar da nefessizim bu dünyada… Sevgim çok büyüdü cennetim! Kalbim yırtılacak diye, olur ya taşıyamaz-taşar diye, korkuyorum be!
(bakma bunları yazdığıma tek korkum sana kötü bir şeylerin olması…)
tebrikler
