- 1045 Okunma
- 2 Yorum
- 0 Beğeni
İzmir'deki Tiyatroculara Destek Kampanyası
İzmir’de tiyatro üretimi yapmaya çalışan bir tiyatrocu olarak bir kampanya başlatmak istiyorum. Bunun adını ‘İzmir Tiyatrocularına Destek Kampanyası’ koydum. Ya da adı her ne olursa olsun, tiyatro adına bir hareket başlattım, bu dayanışmaya katılıp bize destek vermenizi istiyorum.. Ben izmir’de yaşıyorum ve tiyatromu da burda yapacağım..
İzmir’de amatör ya da profesyonel olarak tiyatro ile ilgilenen herkes, bir gün ortada yapayalnız kalıyor. Çünkü tiyatro yapmak için sığınacakları bir çatıları yok. Şanslı olanlar kendi yerlerini oluşturabiliyorlar, hatta adamı olanlar devletten ödenek bile alabiliyorlar.. Ancak çok iyi olup ta başını sokabilecek biyer bulamayan ve aşık olduğu bu mesleği yapamayan çok sayıda tiyatro emekçisi var bu şehirde.
Akademik bir geçmişe sahip olanlar ise hemen İstanbul’a kaçıyorlar sanki orda yeterince tiyatrocu yokmuş gibi.. Ki zaten akademik eğitim almak isteyen de alamıyor ya.. Güzel sanatlar fakültelerinden sadece Dokuz Eylül’de tiyatro bölümü var, o da içler acısı bir halde. Neden mi? Her yıl 8-10 kişinin alındığı bu okula girenlerin de nasıl girdikleri belli zaten, anlatmaya gerek yok. Bunlar zaten okula girmeseler de bir şekilde İstanbul’da, orda burda tanıdık çevresi olan kişiler. Birşekilde biryere tutunabilirler nasılsa.
Ya bu işe yıllarını vermiş olanlar? Yılarca kendi başlarına birşeyler yapmaya çalışanlar? Onlar için neden birşey yapılmıyor? Neden onlara sahip çıkılmıyor? Bu şehir de onlar için bir yer açmak çok mu zor? Neden bu sanatçılar değerlendirilmiyor anlamıyorum, soruyorum??
Mesela Türkiye’nin 3. büyük şehri olan İzmir’de neden bir Şehir Tiyatrosu yok? Sürekli bir yerlere sanat merkezleri açılıyor gözleri boyamak için. Sanat’ı destekliyorlarmış.. Her seçim öncesi sanatı desteklemeyen belediye var mı ki? En son Güzelyalı’da Adnan Saygun Sanat Merkezi açıldı. İstanbul Modern’den etkilenmişler.. Kimbilir kaç milyon liralar harcanmıştır?? Peki gerek var mıydı böyle bir yapıya, tartışılır.. Oraya ayrılan bütçe ile kurulamaz mıydı şehir tiyatrosu? Şimdi o sanat merkezinde neler yapılacak? Sanki hergün İstanbul Modern’deki gibi etkinlikler, bienaller mi olacak? Pek sanmıyorum.. Kimileri diyor ki, Devlet Tiyatrosu var, yetmez mi? Yetmez.. Hatta devlet tiyatrosu hiç bir işe yaramaz bence.. Bedava yapsalar oyunları yine gidilmez.. Çünkü, her devlet dairesindeki gibi orası da köhneleşmiş. Yönetmeninden oyuncularına kadar herkes devlet memuru gibi çalışmakta, salla başını al maaşını.. Ben maaşlı tiyatrocu istemiyorum! Tiyatrocuya destek verin, o kendi parasını bir şekilde kazanır. Tiyatrocuya yer verin, tiyatrocuya ilgi gösterin, tiyatrocuyu alkışlayın.. İnanın tiytroları para değil, sevgi yaşatır..
Euterpe Sanat Topluluğu olarak, İzmir’de bütün zorluklara karşı birşeyler yapmaya, bir akım yaratmaya çalışıyoruz. En son Alsancak’ta kirasını ödeyemediğimizden dolayı sahnemizi kapatmak zorunda kaldık. Özel bir tiyatro olarak bu işi yapmamız çok zor. Biz bu ülkenin vatandaşı ve İzmir’in halkı olarak kendimize ve bizim gibi olan tüm tiyatrocu kardeşlerimize bir destek istiyoruz.
İzmir’de tiyatro yapmaya çalışan herkes adına ilgili merciilere (Yerel ve Ulusal Basına, Büyük Şehir Belediyesine, İlçe Belediyelerine, Partilere, Derneklere, Klüplere, Odalara vs.) sesleniyorum; Lütfen İzmir’deki tiyatro hareketlerini takip edin! Onlara sahip çıkın! Destek verin!
YORUMLAR
verdiğiniz bilgiler için çok sağolun, bunların hepsinin zaten farkındayız ve birilerinin pes etmeden bunu değiştireceğine inanıyoruz. Gücümüz yettiğince biz savaşıcaz ve umarız biz bunu başarıcaz. Gücümüzü de umutlarımızdan, hayallerimizden alıyoruz.
Walt Disney'in dediği gibi; Eğer peşinden gidebileceğiniz bir hayaliniz varsa bütün hayaller gerçek olabilir..
Manevi desteğinizden dolayı bir kez daha teşekür ederim. Birgün İzmir'e döndüğünüzde herşeyin değişmiş olması dileğiyle..
böyle bir seslenişi,1993 yılında senin o adnan saygun dediğin yerden-ki o zamanlar orası konak belediyesine ait AS sineması idi,daha sonra belediyenin tiyatro salonu olmuştu-bizde duyurmaya çalıştık...
biz mi?
evet biz...GEDOT(genç dostlar tiyatrosu)İZAT(izmir anı topluluğu oyuncuları)...
içim buruk okudum bu yazıyı...tası tarağı toplayıp,toprağı altın diye bellediğimiz şehr-i istanbulda tiyatro yapmaya karar verene kadar, en güzel oyunları izmir de oynamıştık...bitip tükenmez hayallerle,çırpınıp durduk...
iyi şeyler yapmak istiyorduk sanat adına,bir avuç çocuktuk,tiyatro da yata kalka büyüdük...öyle sahnemiz falanda yoktu...balçova da küçük bir marangoz atölyesini beleşe ve binbir rica minnetle çalışma yeri yapmıştık...
hırsla çalışıyor,içimizde bitip tükenmek bilmeyen tiyatro sevdasını daha da çoğaltıyorduk...
bazılarımız, senin o nasıl girildiğini bildiğin 9 eylül sınavlarına girdi ve kazandı,tiyatronun ilmini aldı,çok büyüdü çok çok büyüdü,devlet tiyatrolarında ve özle tiyatrolarda sahne aldı...
bazılarımız ise içlerinde ki korunası amatör ruhun çekirdeğinden hiç ayrılmadı ve hala tiyatro yapmaya çalışıyorlar...
şimdi bu feryadını duydukça o günler aklıma geliyor...zamanın belediye reisi(yüksel çakmur) fuar da pavyonların bulunduğu bir depoyu size sahne olarak vereceğim dediğinde kaç gece uyumamıştık...oysa o siyasetçi,elbette yalan söyleyecekti anlamamıştık...
didindik durduk...tiyatro için...perdenin kapanmaması için... çok şükür izmir' terk edene kadar da kapatmadık perdemizi...
ama izmir de bizi terk edince, yapacak bir şey kalmamıştı...
1997 yılında izmirden ayrılıp istanbula yerleştiğimde ,aklımda sadece çok daha iyi tiyatro yapmak, çok para kazanmak ve bir gün izmire geri dönüp kendi sahnemizi açmak fikri hakimdi...
ama burası istanbul...burada herkes oyuncu,hiç seyirci yok ki...
mektup gibi okudum yazını...yıllar sonra bana küsmüş birinden gelen mektup gibi...suçluluk hissettim bir an...
şimdi sizi çok iyi anlıyorum desem,edebiyat yapmış olacağım... ama bildiğim bir şey var ki, o da biz pes ettik,siz etmeyin genç arkadaşım...
şimdi istanbul da özel bir tiyatro da sahne alıyorum...aynı zamanda drama eğitmeniyim...işin büyüsünün kaybolmaması için çaba sarf ediyorum...ama izmir de bu büyüyü kayubettiğimiz de , inan çekip gitmekten başka çaremiz kalmamıştı...
devlet gibidir tiyatro...böyle söylemişti hocamız...
DEVLET GİBİDİR TİYATRO...DEVAMLILIK ESASDIR...NE OLURSA OLSUN...
bu direnciniz hiç tükenmesin istiyorum...kimse size destek vermesede tükenmesin istiyorum...
çok zor olanı,çok zor bir yerde ve çok zor bir şekilde yapmaya çalışıyorsunuz...YAPMALISINIZ...başka yolu yok...
bana sesinizi duyurabildiniz...
ne demiş şekispir amca;
ben sizin rüyalarınızın kumaşından yaratıldım...
rüya bitmedikçe,sizler hep perde demeye devam edin...
sevgiler
alicengizoyunu