ÖZLEMİŞİM SİZLERLE KONUŞMAYI
Kalemim kırıldı sanki.Düşüncelerimi dağıttılar farklı farklı yerlere.Toparlayamıyor,bir araya getiremiyorum bir türlü.İçimde biriktirdiğim,sizlere anlatmak istediğim o kadar çok şey var ki aslında.Ah,yeniden bir yazabilsem.Dertleşsek saatlerce,sabah ezanını beklesek beraberce.Siz sussanız,hep ben konuşsam sabaha dek.Anlattıkça rahatlasam,döksem içimi,gözyaşlarımı akıtsam üzerinize.
Neredeyse on ay oldu görüşmeyeli sizlerle.Özlediniz mi beni?Özlediniz mi bu derdi bitmeyen,küçük kızınızı?Neler neler oldu bu on aylık zaman süresince biliyor musunuz?En sevdiklerimden birini daha aldı Rabbim yanına.Tontoşum,mızmızım ananemi de verdik kara toprağa.O kadar özlüyorum ki onu,ah bir bilseniz.Size yazdıklarımı ilk ona okurdum,hatırlıyor musunuz?’ E be kızanım benim çok güzel olmuş.Yaz kızanım,yaz’derdin.Şimdi kime okuyacağım ben yazdıklarımı.En büyük isteğin benim üniversiteyi kazandığımı görebilmekti.Kazandım ananem,kazandım.Ne de korkardın İstanbul’a gideceğim okumaya dediğimde.’Ne yapacaksın oralarda kızanım?Başka yer mi yok okuncak?’Ben de korktum ananem,ben de korktum.En büyük hayalim olan İstanbul’a gidemedim.Türkçe öğretmeni olacağım inşallah ananem.Bak yine senin istediğin oldu.Vazgeçti torunun tiyatrocu olmaktan.Şimdi hep dua ediyorum senin için.Rahat uyu ananem.
İşte böyle sayfalar.Daha neler neler var anlatacağım sizlere.Elbet onlarında sırası gelecek birgün.Siz nasıl olsa her daim dinlemeye hazırsınız beni.Sağolun.Biraz daha dinlenmeye ihtiyacım var.Rabbim’e sığınmayı öğrendim bu on ayda.Dostlarım kayboldu etrafımdan birer birer.İyi de oldu aslında.Yanımda onlar olmasa da yalnız olmadığımı öğrendim.Dua etmeyi öğrendim ben.Şimdi merhamet istiyorum Rabbimden sizlere güzel şeyler yazabilmek için bundan sonra.