İNSAN KENDİNİ SEVMELİ:

• 13 Kasım 2008 Perşembe 02:11:31

Sevebilmeli demiyorum sevmeli üstüne basa basa insan kendisini sevmeli bu onun varlığının yegâne nedeni manyakça sevmemeli tabiiki sevmesi gerektiği için sevmeli o kâinatın kendisine biçtiği yegâne kriterini bu sihirli kavramdan almıyor mu? Dünya ya geliş nedeni bu değil mi? zaten insan bir sevgi ürünü değilmidir? Evrende var oluş nedeni sevgi olan kaç canlı var ki? Tanrım sana bir kez daha minnettarım yarattıklarının en yücesi olma özelliğimizi bize olan sevginden kaynaklandığı gerçeğini bir kez daha kavrayabildiğim için. İnsanın kendisini sevebilmesi çok mu zor? Hepimiz bir kalp taşımıyor muyuz nefes almadan yaşamamız mümkün mü? Peki, şeklen aynı olan kalplerin bir diğerinden ne farkı olabilir ki sevgi ve bakış açısından başka. Şuan düşün yaşamın boyunca en çok üzüldüğün canını acıtan anı gözlerinin önüne getirirken halen etkilendiğin vaka sen değilmisin?Biran için senin içerisinde bulunmadığın kâinatı yokluğunda neler olabileceğini minicikte olsa bir düşün emin ol ki bulunduğun boyut şuan ki zaman diliminden daha da güzel olmayacak. Sevdiklerin sensiz yaşayabilme hüznünü kabullenseler dahi eksikliğini hep bir yanlarında dokununca acıyan bir yara olarak bulacaklar ya seni sevenler dahası onlar için bir anlam ifade ettiğin insanlar en zoru da onlar için gerçekleşecek kısacası kimse varlığından olduğu kadar yokluğundan mutlu olmayacaktır. Çünkü sen atmosferdeki ağırlığınla doğaya yaydığın enerjinle yaşama kattığın anlamla bir gerçeği teşkil ediyorsun o gerçek varlığın kendini herkesten çok sevmelisin değer vermelisin evet sen aile denen duvarın önemli bir kolonu toplumu oluşturan binanın vazgeçilmez bir tuğlasısın.
Bütün bunları bir telkin gibi algılamamalısınız bütün bunlar çoğu zaman içerisinde bulunduğumuz bazen bir ilham kaynağı yaratmak adına kullandığımız ama aslında her zaman beynimizin bir kenarında olması gereken doğrular değil mi gerçekte.