gidiyordun kuşlara su verdim
yamalı ve yamuk dünya da kenetlenmiş yorgunluk omuzlarında dili geçmiş bir yankı buldu.
seni ilk gördüğüm gün.
yaramaz bir soğuk yüzümü ışırmıştı daha darp edilmiş ruhum yoktu. o zamanlar aklım boşlukta fikir ne demek zor bir alışkanlık olmalı sade bir yaşamda köy gibi yalnızlık .her şey var ama y a l n ı z l ı k ensemdeki damarlar kadar karmaşık bir yapı .kör bir ip oldun çözülmez istemeyen bir duruş bu sanki elleri donmuş yazın ortasında ilk baharsız çiçekler yok gibi niye öyle güldün güneşin ışığı tuhaf bir ter gibi akar iken yansımandan niye korktum
gidiyordun en yalın sözçüklerle herkez ağlamadı ve yağmur yağsın istemedim donuk bir gündü ovalarında sade gelincikler büyümüştü ve başkalarıda görmüş narin süzülen o ağırı damlaları bir sarkıda duymuştum
yalın ayak gelen göz sade boşlukta yankılanır ve umut hep geceleri seslenir
sen giderken içim konuştu arkandan su dökülürmüş gidenlere ben kuşlara verdim ziyan olmasın benin gibi .
sakın bir daha ge l m e sifresi çözülmüş dna gibi bakarım şaşkın şaşkın...
sevgi emekti .
yalan ise büyümezmiş.
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.