Nefsin İstekleri 5

• 1 Ocak 2024 Pazartesi 22:30:46

5-Diğergamlık İsteği

İnsanların en üstün meziyetlerinden birisi de diğergamlıktır. Yani insanın ben merkezli değil, toplum merkezli hareket etmesidir.Kendisi için elinden gelen gayreti gösterirken toplumun diğer fertlerinin de refahını istemek ve bunun için gayret sarf etmektir.

Diğergamlık isteğinin,başkalarının iyiliği ve mutluluğu için fedakarlıkta bulunma,hiçbir çıkar gözetmeden hasbi olarak diğer insanlarla ilişkiler kurmak gibi akisleri görülebilir. Hayır cemiyetlerine üye olarak yardımlarda bulunan insanlar, kendini hastalarına adayan hemşireler, doktorlar, öğrencilerin iyi yetişmeleri için her türlü fedakarlığı gösteren öğretmenler, insanların huzuru ve saadeti için çalışan din görevlileri, diğergamlık isteğinin belli başlı örnekleridir.

Bediüzzaman Hazretleri Lemalar adlı eserinin “Yirmi Birinci Lem’a ”sında ihlastan bahsederek bu bölümün en az on beş günde bir kez okunmasını ifade ederek önemine dikkatleri çekmiştir. Bu eserin dördüncü düsturunda, insanların kendilerini ön plana çıkarmaması gerektiğini şöyle ifade etmiştir:

“Kardeşlerinizin meziyetlerini şahıslarınızda ve faziletlerini kendinizde tasavvur edip, onların şerefleriyle şâkirâne iftihar etmektir.”

Ayrıca Bediüzzaman Hazretleri tarikatçı olmadığı,ancak onlarda olan bir prensibin kendi mesleğinde nasıl olması gerektiğini öğrencilerine şöyle ders vermiştir:

“Ehl-i tasavvufun mâbeyninde (arasında) fenâ fi’ş-şeyh, (şeyh’te fani olma) fenâ fi’r-resul Peygamber Efendimizin sünnetinde fani olma) ıstılahatı var.Ben sufî(tarikat ehli) değilim. Fakat onların bu düsturu,bizim meslekte fenâ fi’l-ihvân (kendi nefsinin arzularını unutup, kardeşlerinin meziyet ve hissiyatlarını fikren yaşamak) suretinde güzel bir düsturdur. Kardeşler arasında buna tefânî denilir. Yani, birbirinde fâni olmaktır.Yani,kendi hissiyat-ı nefsaniyesini unutup,kardeşlerinin meziyat ve hissiyatıyla fikren yaşamaktır.Zaten mesleğimizin esası uhuvvettir.(samimi dostluk) Peder ile evlât, şeyh ile mürid mâbeynindeki (arasındaki) vasıta değildir. Belki hakikî kardeşlik vasıtalarıdır.Olsa olsa bir üstadlık ortaya girer.Mesleğimiz halîliye (samimi dostluk kardeşlik) olduğu için, meşrebimiz hıllettir. Hıllet ise,en yakın dost ve en fedakâr arkadaş ve en güzel takdir edici yoldaş ve en civanmert kardeş olmak iktiza eder.Bu hılletin üssü’l-esası,(mesleğin gerçek temeli)samimî ihlâstır.”

Ahmet TULGANER