"Innocence"

• 11 Ekim 2023 Çarşamba 21:21:57

Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.

Masumiyet, insanın ruhunu örtüsüyle saran saf ve beyaz bir tülbent gibidir. Bu örtü, hayatın karmaşıklığının ilk darbelerine karşı narin bir kalkan sunar, sanki ruhunun perdesidir. Fakat zaman içinde bu masumiyet tülbenti, kirlenmiş suların ve kaybolmuş renklerin bir tabloya dönüştüğünü görürüz.

Başlangıçta, masumiyet berrak bir göl gibi parlar; bu göl, çocukluğun masum sevinçleri ve merakla dolu anılarına ev sahipliği yapar. Ancak yaşamın akışıyla bu göl sisli ve kirli sularla dolar.

Masumiyetin kaybı, ruhu saran bir gizli hüzün gibi gelir. İnsan büyüdükçe, bu masumiyetin saf kokusu giderek azalır. Dünya giderek karmaşıklaşırken, bu masumiyet bahçesi istenmeyen otlarla kaplanır.

Masumiyet, beyaz bir güvercinin kanatlarındaki hafiflik gibidir. Ancak zaman içinde bu güvercin kafeste hapsolur, kanatları kesilir ve uçma yeteneğini yitirir.

Masumiyetin kaybı, en değerli bir mücevherin parıltısının solduğu gibi gelir. Bu mücevher, insanın iç dünyasının en değerli hazinesidir. Ancak zamanın tozu ve yaşamın sert darbeleri, bu mücevherin parıltısını donuklaştırır.

Masumiyet, bir çocuğun gözlerindeki parlak ışığa benzer. Bu ışık, dünyayı keşfetme arzusu ve merakla yanar. Fakat yaşamın zorlukları ve hayal kırıklıkları, bu ışığı zaman içinde solgunlaştırabilir.

İnsanın iç dünyasının en hassas ve değerli hazinelerinden biri masumiyettir. Zamanın etkisi ve yaşamın karmaşıklığı, bu masumiyeti yavaşça eritebilir. Bu yüzden masumiyeti korumak ve hatırlamak, insanın ruhunun derinliklerine yapacağı önemli bir yolculuktur; unutulmaz bir hazine.