Yükselen Dumanın Kainatı

• 24 Ocak 2023 Salı 04:39:35

& - Benim canım yandı Utku. 🥺

_ Benim yanmıyor...

_ Benim hiç bir yanım yanmıyor zannediyorsunuz değil mi? Tüm organları birlikte çürüyen bir cesedin o vahim katran sıvısı sıkıntımı besliyor. Etimi yoluyor tiftik tifrik.

Sizi bilmem ama ben bilmem bu diyarda nasıl yürürsünüz.
Ovası - dağı, ufuğu - berisi hepsini denedim, olmadı. Ben bilmem gönüle nasıl gelirsiniz. Nağme söyledim şiir söyledim cilve söyledim, anlamsız kelimelerin lakırtısı değildi ama olmadı. Ben bilmem bu tebaya nasıl bakarsınız. Çalıştım kazanamadım, öğrendim yapamadım, yazdım - çizdim zaten bakmadılar, aldım - sattım " Cıks ", olmadı. Ben bilmem ruhunuzu nasıl okşarsınız. Çocukluk manzaralarıma baktım, bir hayvan sevdim, bir ağaç diktim, toprağa yattım, denize daldım, bağırdım çağırdım ...

Sesler geldi, yankı zannettim. Birilerine de anlattım.
Deli dediler ama onlara bu kez aldırdım,. karanlığın kasveti çöktü ve yine ve yine ve yine güneşim battı.

Ben de döndüm aya sordum.
Evet, bu kez gelen o tanıdık sesti:
- Seni delirtenlere sağır olamadan olmaz dedi. Bir damlacık göz yaşı elmacıklarımı kesercesine yakarken;
_Neden? dedim, usulca.
- Sesin kimden geldiğini bilmez misin!? dedi.
_ Sen aysın dedim.
- Ben her şeyim, sen de kainatsın dedi.
Kahkahama hiç bir şey benimle gülmedi, hemen sustum. Doğa beni gözlüyordu. Lakin çok ama çok ciddiydi.
_ O zaman neden yaşıyoruz dedim.
- Hayatın sana zaman dediğin yalanla ne verdi dedi.
- Tecrübe dedim ve o an bir yıldız düştü, bir yangın başladı.

Orman depremin cehennem gürültüsüyle haykırdı. Dumanın karartısında ap aydınlık bir yerde bir çift: Aşkımın biriyle benden çok yabancı ve daha çok ateşli seviştiğini gördüm.

Çamların sakızlarında alevlerin kırmızı yansısı. Adeta gözlerinden akan kan çınlıyordu o gürültüde. " İlk kez ölmek istememiştim ama ilk kez bitimi bu kadar arzulamıştım.", romanların sonlarında ...

Sinirden sırıtırken, ironinin bitimli yanında:
_ Kainat yanıyor, ne olacak şimdi dedim.
Canımın yandığı o yerde hissizleştiğimde, bedenimin dumanını kendi gözlerimle sakince izlerken, ses geri o vakit geldi:

_- Afete yükselip, doğa olup, yeniden doğacaksın. Film şeridi gibi geçen bu başlangıçta: Nedenler arasında nakaratı olan tek satırsa; kilise çanlarını taklit eden o kan damlalarının sonunda yükselen dumanın, kainat olduğuydu.

19.12.’22 - 24.01.’23 ... 03.32...
... Evreni seyre/y/-t-l/erim...
...Ne olsa kendini suçladığın dünyanda...
... hafif filmsi bir cam var sadece...
...seninle benim aramda...
...UTK...