ESKİ AHİT’TE (TEVRAT) PEYGAMBERLİK VE ONLARA İSNAD EDİLEN GÜNAHLAR

• 7 Haziran 2021 Pazartesi 19:51:08

2000 yılından önce doğan kuşağa X kuşağı, 2000 yılından sonra doğan nesle bilindiği üzere Z kuşağı denilmektedir şimdilerde doğan nesle ise Alfa kuşağı denilmektedir. Doğruluğu veya yanlışlığı sorgulanmadan, kontrolsüz her türlü bilgi bombardırmanı kuşatmasına maruz kalan nesil çeşitli inançları sorgulayarak nihilizm ve hedonizmin pençesinde bocalamaktadır. < Kuran’da, Allah katında tek makbul (geçerli) din islamdır buyrulmaktadır.(Al-i İmran suresi, 19). Hz. Muhammed; (Allah katında gerçek din, ne Yahudilik, ne Hristiyanlıktır., bilakis gerçek makbul din, tevhit esasına dayalı Müslümanlıktır buyurmaktadır. *Tirmizi, menakıb,32)
Tarih, din ve felsefe alanında çeşitli araştırmalardan edindiğimiz bilgiler ışığında,
Yahudilik, Hristiyanlık ve İslam dini aslında monoteist yani tek Tanrı , tevhit inancına sahiptir. Yahudi ve Hristiyan din adamlarının zamanla kitaplarına yanlış müdaheleleriyle melek, peygamber ve Allah hakkında değişik sapkın yorumlara girmişlerdir. Objektif bir gözle bakıldığı zaman islam dini tevhit inancını orijinal olarak korumakta ve çeşitli kulluk ritüellerinden olan ibadetleri yaşatmaktadır. Merak edip araştırmak isteyenler konuyu kaynaklarından tetkik edebilirler. Gençliğe önem vermeyen toplumların geleceği olamaz, Allah’ın dünya ve ahiret mutluluğunu açıklayan son mesajını yani Kuranı okumayanlar hayatta hep eksik kalmak zorundadır.

Hakiki peygamber, insanları tanrıya kulluğa çağırmalı ve Allah’ın dışındaki tanrılara tapmaktan menetmelidir. Ayrıca bu peygamberler geleceğe dair haber verdiklerinde bu haberler doğru çıkmalıdır. Hz. Davud ve Süleyman kral olarak, Harun ise kahin olarak kabul edilir. Yahudiliğe göre peygamberlik, Hz. İbrahim ile başlar. Hz. Musa yahudilerin en büyük peygamberidir ve peygamberlik onunla kemale ermiştir Yahudi geleneğinde bazen peygamberler, bazen kral ve kahinler daha ön planda yer almışlardır.
Yahudilikte peygamberler Tanrı’nın vahyini İsrail Oğulları’na tebliğ etmekle mükelleftirler. Bunun dışında diğer insanlardan hiçbir farkları yoktur. Eski Ahit’te yasaklanmış olmasına rağmen[1] peygamberlerin pekala günah işleyebildikleri ifade edilmiştir.
Esk-i Ahid içerisinde kendilerine ait kitapları bulunan Hoşea, Yunus, İşaya ve Yeremya gibi daha bir çok peygamber gelmiştir. Bu grup içerisinde geçen Malaki, yahudilikte peygamberlerin sonuncusu olarak kabul edilir. Yalnız Malaki, kendinden sonra İlya adında bir peygamberin geleceğini bildirmiş, ancak böyle bir peygamber yahudilik tarihinde henüz görülmemiştir. Yine yahudiler Hz. İsa ve Hz. Muhammed’in peygamberliğini de kabul etmezler.
Yahudiler, Hz. İbrahim’den önceki peygamberleri peygamber olarak değil daha çok birer kabile reisi (Patriarch) olarak kabul ederler. Yahudilere göre Tanrı, Hz. Musa’nın kızkardeşi olan Miryam, Debora ve Noadya gibi kadın peygamberler de göndermiştir.
Yahudilerin kutsal kitabı olan Eski Ahid’e göre Hz. Nuh, sarhoş olmuş, soyunmuş ve kendisini bu halde gören oğlu Ham’ı lanetlemiştir.[2]

Hz. Lut, şarap içip sarhoş olmuş, daha sonra da iki kızıyla zina yapmıştır.[3]

Hz. Yakub, babası İshak’a şarap ikram etmiş,[4] yine o annesi ile beraber bir oyun tezgahlayıp babası İshak’ı kandırmış ve kendini babasına kardeşi Esav diye tanıtmış ve babası da onun sözüne kanarak kendisini takdis etmiştir.[5]

Hz. Davud kendi ordu komutanının karısı ile zina etmiş, daha sonra da o komutanı katlettirmek maksadiyle en ön safta savaşa sürmuş ve öldürülmesine sebep olmuştur.[6]

Hz. Harun put yapmış, Hz. Süleyman da putlara tapmış, Hz. Eyyub şarap içmiştir.[7]

İslâm inancına göre adı geçen peygamberler de diğer bütün peygamberler gibi masum elçilerdir. Onlar, yahudilerin bu isnad ve iftiralarından bütünüyle uzaktırlar. Zira onlar güzel ahlak sahibi, seçkin ve örnek şahsiyetlerdir.[8]
Tevrat’ta , açıkça Tanrı insan şeklinde düşünülmüş, Hz.Yakup’la güreştiği ve yenildiği söylenmiştir . Hazret-i Yakub, dayısının yanından Kenan diyarına dönerken, çölde bir adamla karşılaşır ve tanyeri ağarıncaya kadar onunla güreşir.

Yakub, "Bırak gideyim." dediği hâlde, güreş tuttuğu kimse onu bırakmaz ve daha sonra o kişi Yakub’a, “Artık sana Yakub değil, İsrâîl (Yahudilerce: Tanrı ile güreşen) denecek. Çünkü sen, Allah ile ve insanlarla güreşip yendin!” der. (Tekvîn, 32/22-32) Yahudiler Tanrı Yehova’yı milli tanrı ilan edip onunla ahitleştiklerini söylerler. Bazı peygamberlerini haksız yere öldürmüşler,Tanrı’yı antropomorfik özellikler yüklemişlerdir. Tevratta geçen, “Günün serinliğinde cennet bahçelerinde gezinti yapmakta olan Rab, Âdem ile Havva’yı arar. Onlar ağaçların arkasına gizlenmiştir. Tanrı onları göremeyince: ’Neredesin?’ diye Hazret-i Âdem’e seslenir. Âdem, ’Bahçede sesini duyunca korktum. Çünkü çıplaktım, bu yüzden gizlendim.’ der.” (Tekvîn, 3/8-10 Bunlar, tevhitten(Allah’ın bir ve noksan lıktan uzak mükemmel olmasına) bütünüyle uzak, kemal sıfatlardan mahrum ve noksan sıfatlara sahip bir ilah inancının sapkın ifadesidir.

Hinduizm’de tanrı bir insan veya hayvan şekline bürünerek yeryüzüne inmiştir. Bu inanç Hinduizm’de “Tanrının Avatarası” olarak ifade edilmektedir.
Hristiyanlıkta, Hz. İsayı doğuran Hz. Meryemin ilah doğuran ünvanı vardır, İsa’nı romalılarca çarmıha gerilip öldürüldüğü sonra dirildiği söylenir, hatta teslis inancında baba dedikleri Allahın ruhu İsaya geçerek onda tecelli ettiğine inanılır, Son yıllarda eski Aramice kaynaklardan Avrupalı bazı kişilerce yapılan araştırmalarda İsa peygamberin, bir hayat kadını olan Mecdelli(Macdalalı) Meryem’le evlendiği ve çiftin iki çocuğu olduğu, hatta babasız doğduğu inancı yanında annesi meryemin Yusuf adında birinden hamile kaldığı bile söylenilmektedir..
işin gerçeğini Kuranı kerimdeki konuyla ilgili ayetler okunarak kavrayabiliriz aksi halde tahrif olunanTevrat ve incildeki peygamberlere yapılan iftiralar ve Allaha şirk koşan izahatlar insanın hakikatten sapmasına sebep olur.

[1] Zina etme, yalan söyleme, adam öldürme ve puta tapmanın yasak olması hakkında sırasıyla bk. Tesniye, 22/22; Tesniye, 5/20; Çıkış, 21/12; Tesniye, 5/7-9. Eski Ahit’te şarap içmek doğrudan yasaklanmamış olsa bile peygamberler tarafından çirkin bir davranış olarak kabul edilmiştir (İşaya, 28/7-8, Mika, 2/11.)
[2] Tekvin, 9/20-25.
[3] Tekvin, 19/30-38.
[4] Tekvin, 27/25, 27.
[5] Tekvin, 27. bab.
[6] II. Samuel, 11. bab.
[7] Sırasıyla bk. Çıkış, 32/1-20; I. Krallar, 11/1-13; Eyyub, 1/13.
[8] Eski Ahit’te peygamberlere isnad edilen günahlar hakkında daha geniş bilgi için bk. Salih İnci, Eski Ahit’te Peygamberlere İsnad Edilen Ahlaki Zaaflar/Günahlar (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bil. Enst., 2001.)

Araştırıp Yazan Orhan ŞENTÜRK