Her son bir başlangıç...
Ve her başlangıç yeni sonlara gebe.
Ölümle biten bir ömrü;
Yaşarken yok edebiliyorlar !
Ruh ve yürek sahibi olmak
bu kadarmı düşman olmayı gerektiriyor?
Sanırım İNSAN olmaktı kabahatimiz...
Geç anladım belki ama;
almam gereken ders buydu...
ÂŞK’ yine en güzelini hazırlamış bana
ömrümün Sonbahar’ında...
Yıllarım acı ile geçti...
Anlarım umut doluydu.
Ve inancım...
Öyle güveniyordum ki yaradanıma;
Ve yine severek koruyacağına...
Gerçek sevenin kim olduğunu bilince;
Yürek mutmain oluyor...
İnsanmı, şeytanmı, anlamıyor yürek önce
karşısına çıkanı !
Sonra zaman gösteriyor her şeyi
en ince ayrıntısına kadar...
Ben;
’Ne yaptım size’ diye sormuyorum artık.
Kimlerle savaştığımı biliyorum...
Cehennemin ne olduğunu;
Cennet gibi bir alemde yaşattı acılar...
Mutlusunuz.
Arkanızda bıraktığınız bir ceset var !
Yaşayın bakalım da nereye kadar?
Sonlu bir dünya’nın fanileri...
Sizide bir gün gelip alacaklar !
Çaldığınız ruhların hesabını soracaklar !!
Ve yaktığınız canlaŕın bedelini en sevdiklerinizin canından oluşuyla ödeyeceksiniz TANRI’ ya !
Her gün ölerek...
Seviyor ’İNSAN’ ne yaşayacağını,(yaşatılacağını) bilmeyerek...
...
Nigâr Güler
01.04.2021