Neşet Abalıoğlu - Hüseyin Gazi Göktepe fotoğraf anısı

• 3 Ekim 2020 Cumartesi 19:39:22

Takvim 2020 temmuz aylarından bir gün
Hararetliyim biraz içim kaynıyor
Can Kırıkkalemin yollarındayım, birkaç adım atıyorum ve burası yenişehir semti
Hergün karşılaştığım biçimsiz binalar
Hergün uğraştığım insanlar kadar kalabalık
Nankör ve koyu binalar...
Çalıştığım düğün salonuna geldim
Bugünkü düğün kalabalık, arkadaşlar oturmak yok bugün bize diyorum...
Müdürüm gülümsüyor ve yormuyor bizi
Her fırsatta çay sigara ama işide aksatmak yok
Gençler biz bu işten ekmek yiyoruz diyor müdürüm
Nede güzel söylüyor
Oraya koştur, buraya koştur derken akşam olmuş
Saz üstadları geliyor, akıla gelecek bütün saz üstadları denebilir...
Ama isme gerek yok tabii
Ekmek götür su götür
Çoğu tepeden bakıyor bize, hele siparişi geçiksin yüzünü ekşitiyor
Saygı duyduğum çoğu ismi siliyor kalbimden
Ve içimden sövüyorum...
Akşam ezanı okundu namaz kılmam gerek
Mescidin kapısı kapalı, arada derede alıyorum hızlı hızlı abdesti, namaz kılacak yer arıyorum
Yemek istiyor biri, içimden zıkkım ye diyorum
Dışımdan; -Tabii efendim
Aşcının oraya gidiyorum, gözüm bir odaya çarpıyor
Ustanın atölyesi, eski bir halı dürülü bükülü
Mazot gibi kokan bu oda
Misafirin yemeğini götürüyorum
Sonra namaz kılacağım o odaya yürüyorum
Aşcının yanıda epey kalabalık
Bir isim var orda, bir saz üstadı
Bu adam bir başka bakıyor gözüme
Bakarken gözleri tebessüm ediyorum
Sonra gecikmiyor, ince bıyıklarının altından dudakları yukarı kıvrılıyor
Zeytin gibi gözlerini dikmiş bana öylece baķıyor
Odaya girdim, halıyı serdim başladım namazı kılmaya, son selamı veriyorumki biri bağrıyor
-Hey genç kıbleye dönmedin
Hay aksi, şişman, elinde cigarası, başında yıpranmış hoter, elinde koca bir tesbih
- Gencim, yanlış kıldın diyorum
Sonra baştan kılıyorum namazı
Tamda adamın tarif ettiği yere dönüyorum
Namaz bitirince dışarı çıktımki
Neşet Abalıoğlu, o zeytin gözlü
Anadolu çocuğu, koca yürekli, mütevazı insan
Sesleniyorum;
-Fotoğraf çekinebilirmiyiz sizinle
Hemen ayağa kalkıyor, gülümsüyor
Sonra geçiyor sahneye, vuruyor sazının mütevazı teline
Bu sazdan gelen ses, daha bir başka geliyor
Ve o isim gönlümde ayrı bir yer ediyor,
Mütevazı insan Neşet Abalıoğlu.