Benim evin çelengine serçeler yuva yapmıştı. yavruları da vardı. Dün anneleri yemek getiriyordu ama bugün sesleri yok, sanırım uçurdu anneleri onları. Korkuyorum da kedilerim yediler diye ama serçe tüyü yoktu yuvanı olduğu kısımlarda. Umarım yavrular uçmuştur. Ben severim serçeleri. Onlara ekmek ve su veriyorum. Üşümesinler. Kıyamam ben onlara. Şiirin bana bunları söyletti bana :) tebrik ederim Aygün. Nice şiirlere...

Kurumuş Son bahar dalında
Üşüyen bir serçe
Kuşuyum
Avuçlarına al beni
Bak, titriyorum.
Soğuk
Rüzgarlar
Karanlıklar
Korkutuyor beni
Al avuçlarına
Sussun çığlıklarım
Bitsin korkularım
Sığınayım sıcaklığına
Üşüyorum !
Buz dağlarındayım.." kalemine yüreğine sağlık kal sağlıcakla selam ve dua ile

minicik
bir serçeyim
içindeki umut ağacının
incecik dallarında tüneyen
her ağladığında üzülen
güldüğünde
neşeli şarkılar söyleyen
sen
her
düştüğünde
kanatları kırılan
sevdiğin de kanatlanıp uçan
yüreğine her kar yağdığında
titreyen
sımsıkı sarıl güneşine
üşütme
beni

şiirinizde ki serçe kalemime kondu

sevgilerimle...