Ekim Soneleri 5. Mektup

• 24 Nisan 2020 Cuma 05:14:09

Sevgili Şair Hanım,

Bu mektubumda seninle aramızda geçmeyen çok özel bir istişareye yer vermek istedim.
İznini almadan, seni üzecek bir tutumda bulundumsa, bağışla beni olur mu?
Müsaadenle başlıyorum...
Üçüncü gündü..
Hiç okunmamış ve hiç konuşulmamış bir muhabbet geçmişti aramızda.
Belki ben öyle olmasını istemiştim.
Çünkü biliyordum seninle hemfikir olamadığımızı.
Sen bir nokta gibiydin bense noktalı virgül işte..
Ne kadar konuşmaları ben başlatsam da, sen bitiriyordun.
Bu yüzden diyemedim sana.
Söyleyemedim hiç yaşanmamış bu güzel anımızı...
Böylesinin de güzel olduğu düşüncesinin içimi ısıtttığını, yüreğimi ferahlattığını ve ruhuma dokunduğunu bilmeni isterim.
Hani bana demiştin ya "yola inanmışlarla çıkılır, ikna edilmişlerle değil" diye...
- Ben seni inandırmak için, ikna etmeye çalışıyorum.
- Ama sonunda ikna etmiş olacaksın.
- Hayır inandırmış olacağım.
- Peki neden inandırmaya çalışıyorsun?
- Çünkü sen benim inanmışlığımsın.
İnandığımsın.
Çünkü ben sana inanıyorum.