Bu Kediler Benim Ey Kadın!

• 21 Nisan 2020 Salı 11:17:06

1. Bölüm

Manavgat’ın satılıkları hayatıma bugün sabahtan saldırmaya başladı. Manavgat’ta ne kadar satılık varsa hepsi üzerime çullandı. Bu saldırıların temelini hangi kanı bozukların attığı âşikar. Tabii temelin üzerine inşaat yaparken de ekibi çoğalttılar. Bu inşaat birgün çökecek; işte o zaman kim ölür kim kalır orasını sadece Allah biliyor.

Manavgat’ın satılıkları, bugün, sinirlerimi hoplatamadı ama akşam akşam kadının birisi sinirlerimi hoplatmayı başardı. Çöpün oraya yiyecek getirmiş gel pisi pisi diye benim kedileri çağırdı. Benim kediler aç değil ki çöplüğe gitsin. Benim kediler çöplüğe gitmedi! Daha önce de birisi yediği balığın kılçığını getirip çöpün oraya koymuş. Benim kediler kılçık mı yiyecek? Tabi ki de yemez çünkü aç değiller. Belki bu kılçığı da o kadın getirip koydu. Bu kılçığı sokak kedisinin birisini yerken gördüm. Sokak kedileri yer, zira onlara daha iyi yiyecek veren olmaz.

Benim kedilerin anası güya bu kadınınmış. Sokak kedisine iki sefer yiyecek verip benim diyerek sahipleniyor. İki sefer yiyecek vermekle kedi sahibi olunuyorsa, mahallenin bütün kedileri benim. Mahallenin kedilerine bu kadından bin kat iyi baktığım gerçek. Bu kadının aylardır kedilere bir şey verdiğini görmedim. Aylar sonra çöpün yanına artığını koymuş, onu da sokak kedisi yedi. Yahu böyle bir mantık olur mu? İki sefer yiyecek vermekle, sokak kedisi nasıl senin olur? Benim kedilerin kayıp anası karnını çöplüklerden doyururdu, çöplükten yerken görürdüm. Bu kedi sokak kedisi, senin olamaz.

Devam edecek...

09 Şubat 2017 01:40
YAKUPHAN KILINÇ