Yârin Cemalinde ki Perdeyi Kaldırarak Fark Etmek

• 28 Ocak 2020 Salı 19:52:44

Fark etmek deyince ne anlıyoruz? Kasa bugünde dolmadı! Az kazandım istediğim olmadı! İkinci evin temeline yarın başlayacaktım kasa dolmayınca ertelemeliyim! Bu mudur fark etmek? Duygu ve hisler yerlerde sürünürken, tanımlama ve anlama adına günlerce düşündüm, tanımlama ve anlama adına bir uğraş içinde olmadığımı, duygu ve hislerimi fakir yoksul bıraktığımı fark ettim! Duygularım dış dış dünyama kapalı iken, yaşanan olayların insanların iç dünyasını duygusuz nasıl etkilediklerini hislerle mana anlam kazandırmadığını anladım. Aslında kapalı olan dünyaya bendim, insanların karşısındaki insanlarla olan ilişkilerini duygular düzenelerken, benim duygularla dalga geçmenin kendimle dalga geçmek olduğuna vakıf oldum.

Gönül gözüyle bakarken âşık, yârin cemalindeki perdeyi kaldırarak bakar ve aşkı görür, duyguları hisleri harekete geçirir neşe ve sevinç verir, göz gören değil bakandır aslında yönünü nereye sen çevirirsen oraya bakar, gerçek olanı görmez, lakin yanında gönül gözü açık olursa bakarken görür hisseder ve anlar buna çok şahit oldum, yoksa nasıl yazan bir şair olmaya aday oldum sanırsınız bu yazıları nasıl yazıyorum mütemadiyen? Ben baktım gördüm lakin anlatamadım duygularımı benimle kapalı kaldılar, aklımı dilimi aşkın güzelliği karşısında yitirdim diyebilirim ondan dilim çözülmedi, çözülerek anlaşılamadım. Derin olan aşkın derinliğinde kaybolmanın sonucunda, dış dünyama varamadım fark edilemedim, lakin ben fark ettim.

Aşkın güzelliğini fark ederek kaybolmak bu olsa gerek, karşımdaki aşkla kendinden geçen insanın halini bilmeyince bende anlatamayınca, elimden gönlümden uçtu gitti lakin hala gönlümde hasretiyle yakarak duruyor! İşte fark etmek üzerine çok düşündüm, insan organizması yani uzviyeti Türkçesi canlı bir varlığı oluşturan organların tümü aşkla felç değil de nasıl anlatayım güzelliğin karşısında hayran kalarak kendimden geçmesi, sonucunda bana hasreti düştü, işte bu nedenle fark etmek çok önemlidir. Fark etmek duygu zemininde toparlanmak olsa gerek ki ben toparlanmadım… Belki de hasret, ayrılık aşkın ilk durağıdır ben o durakta kaldım belki de aşkla imtihanımın adı hasretti, belki de vuslat anına en yakın an hasrettir, yaşıyorum bununla… Fuzuli Üstat

“Hayâl ile tesellîdür gönül meyl-i visâl etmez
Gönülden başka yâr oldugın âşık hayâl etmez”

Çaresizliğin yankılan sesini duymak fark etmek daha anlaşılır olmak adına, fark edilenlerden olmamız dileğimle, selamlarımla.

Mehmet Aluç