Hikayecinin hikayesi 3

• 16 Mayıs 2019 Perşembe 02:14:45

Ali beyin yardımları ile ilgili birim müdürü ile görüşmüş çok sıcak görüşme sonrası yapılacakların programı hazırlanmıştı.Bugün artık geç olmuştu.Yarından itibaren çalışmalara ve çekimlere başlanması gerektiğini söyleyen müdür çok babacan bir adamdı.Gri takım elbisesi onu daha uzun gösteriyordu.Gür ama bembeyaz saçları ona farklı bir hava katıyordu.Güven veren bir adamdı vesselam.Hele bildiği hikayelerin karakterleri ile ilgili sorduğu sorular onun ne kadar biligili ve donanımlı olduğunu gösteriyordu.Boşuna bu makamı vermemişler dedi kendi kendine.

Keçe küllahı sık sık sehpanın üzerine koyup kaldırdığını son anda farketmişti.Ya beceremezse ya eline yüzüne bulaştırırsa bir türlü rahatlıyamıyordu.Sıcak samimi davranışlar, tembihler anlıktı.Bir daikika sonrası için için yanıyordu.Kalp atışlarına hükmedemiyor, bunaldıkça kalbi sıkışıyor,kalbi sıkıştıkça boğulacak gibi olıyor ve boncuk boncuk ter döküyordu.Birim müdğrünün Ali beye uzattığı not kağıdını son anda farketmişti.

Otel odasında duş alıp yatağa uzandığında yarına dair endişeleri gelip gözlerinin önüne perde kuruyor ve onu izlemeye mecbur kılıyordu sanki.Topu topu bir saatlik bir hikaye anlatımı ve farklı mekanlarda çekilen bant yayınından ibaretti yapacakları...Lakin kendisini zapt etse gerisi kolaydı.Erken uyuyup erken kalkması lazımdı.Sıkı bir kahvaltı yapıp gelen şoförle stüdyoya geçmesi talimatlıydı.

Okul müsameresinde verilen baş role de bu kadar sevinmiş ve çok çalışmıştı. Öyleki tüm okul ona saygı duyup parmakla gösteriyorlardı.Sinema salonunda Kaymakam, Belediye başkanı , Garnizon komutanı ve üçyüze yakın seyirci karşısına çıkacaktı.Oyunun sahleneceği o akşamda böyle olmuş sabahı dar etmişti.Sonra oyunun ortalarında kalbi sıkışmış ve bayılmıştı.Oyuna epey bir ara verilmiş sağlık görevlileri gelene dek yaşadığı sıkıntı ona yetmişti.Sebebini anlayamadığı bu durum onu korkutuyordu.Ama köyde yaptığı gösterilerde böyle bir durum yaşamaması nedendi?

Bu durumu Ali beye anlatsamıydı ?

Koskoca başkente onlarca hastane , yüzlerce doktor vardı.Hazır fırsat ayağına gelmişti.Ayıracağı bir saat hayatını düzene sokabilirdi.

Uyuyamadığı gece boyunca ne yapacağını bilemedi.Sonra,köylerine komşu Kocayaka köyündeki bir garibanın Ankaraya geliş hikayesini kendi hikayesine birleştirip şu satırlarla dile getirdi;

"Çarem Ankara"

Fakirdi ama babaydı;
Karısı bir de kızı vardı
Üstelik çok hastaydı
Derman için yaraya
Gidecekti Ankara’ya

Yol parasını aldı muhtardan
Bir an için kurtuldu dardan
Yolculuk için gitti otogara
On sekiz saat sonra Ankara
Otobüste geçmiyordu zaman
Yollar vermiyordu aman
Saat durmuş hareketsizdi salise
Koşup gidecekti koca meclise
Delik ayakkabı yırtık elbise

Varıp girecekti sıraya
Gidiyordu Ankara’ya

Kızını anlatacak
Bir bir derdini dökecekti.
Bu hayat nasıl geçmişti bilmedi
Doğduğundan beri hiç gülmedi
Anası doğduğunda ölmüştü
Babası güya onun için evlenmişti..!
Ne zor günlerdi onlar
Bilmeyenler beni nasıl anlar
Gözyaşları süzüldü
Gördüğü rüyada
Derdi biter miydi
Bu kahpe dünyada...

Rüya girdi araya
Gelmişti Ankara’ya

Ben gülmedim
Bari çocuklarım gülsündü..
"Fakirlik" dedi,yüksündü
"Ne yapalım Haktan gelen duruma
Vekilim çare olur belki yavruma"

Meclis benziyordu saraya
İlk gelişiydi Ankara’ya

"Acep bu halimle alırlar mı içeri ?
Dinlerler mi derdimi görürler mi naçarı ?"
Ölürdü de anlatırdı derdini
Yoktu bu işin kaçarı
Zor bela girdi; vekilin odasına
"Selam" verdi yanaştı masasına
Önü düğmeli kasketini çıkardı
İçinden Mevla’sına yalvardı
"Telefon bitse de başlasam konuşmaya"
Boncuk boncuk terler döküldü yanağına
"Evet buyurun! "dedi vekil
"Yavrum ! "dedi çok hasta
"İlik kanseri oldu küçük yaşta
Tedavi gerekir yavrucağa
Elde yok avuçta yok
Tek çarem önce Allah sonra sizsiniz"
Vekil sert bir şekilde
"Her gelen aynı şeyi söylüyor
Kimi hasta kim ise ölüyor.
Biz hangisiyle uğraşacağız
Bırakırsanız çalışacağız."

Gemi oturmuştu karaya
Nerden gelmişti Ankara’ya

"Peki bey’im !"dedi kalktı
Gözleri çakmak çakmaktı
Dokunsalar ağlayacaktı
Bu işin altından nasıl kalkacaktı
Yavrusuna ne diyecekti
Tedavi olmazsa bitip eriyecekti
Baktıramadım yavrum seni
Derdine çare bulamadım
Sana layık baba olamadım
Son çaremizde kurudu
Ama Allah büyüktü
Bu ne zor bir yüktü

Demişlerdi bu iş bakar paraya
Boşuna gidersin Ankara’ya

Son çaresiydi Ankara
Bahtı kara yazısı kara
Çıkardı yaktı bi cigara
Allahım niye böyle oldu
Vurdu yerdeki taşa gözleri doldu
Ne yapacaktı
Nasıl eli boş gidecekti köye

Gideli bir hafta olmuştu
Çalmadığı kapı kalmamıştı.
Telefon kartını takıp alo dedi
Hanımı ağlıyordu
İçerden sesler geliyordu
Bey dedi hıçkırdı
Ne var Hacer ne oldu
Avazınca bağırdı
Yavrum dedi hanımı
Aldı rabbim bizden onu
Böyle mi olacaktı bu işin sonu
Çaresiz baba diz üstü çöktü
Sayısız kere öksürdü
Kızım,kınalı yavrum dedi
Çırpındı ağzından kan geldi
Buluşuruz yavrucuğum
Buluşuruz Ruhi mahşerde
Çaredir ebedi hayat her derde

Cansız yığılan garibi görenler
Düştüler yaygaraya
Bilmediler ne için gelmişti
Şu koca Ankara’ya

Kopyasını eline aldığında gaip bir duygu sardı benliğini.Hüzün ve gurur deryasında yüzüyordu Artık çoluğuna çocuğuna bırakabileceği değerli bir mirası vardı.Hem de koruma altına alınmış bir miras... gülümseme geldi kanı çekilmiş esmer yüzüne.Üç gün boyunca çekimler sürmüş anlattığı hikayelere uygun müzikler ayarlanmıştı.
Montaj çekimlerden uzun sürmüştü. Program yapımcısı en iyisini yapmak için didindi durdu.Hele dış seslendirmeyi yapan Salih bey çok hem işini yapmış hem de kendisiyle ilgilenmişti. Bir kaç kez de yemeğe götürmüştü.Ankara’nin tarihi ve turistik yerlerini onun sayesinde gezmişti.Hele o Hacı bayram veli türbesinde duyduğu haz anlatılacak gibi değildi.

Devamı var