SON OYUN BÖLÜM-10/ ‘’ BEN ÖLDÜKTEN SONRA SEN’’

• 17 Nisan 2019 Çarşamba 23:08:37

SON OYUN BÖLÜM-10
‘’ BEN ÖLDÜKTEN SONRA SEN’’

Onur Bey, Başağın randevusuna gecikmesinden endişelenmeye başladı.
Acaba gelmesine ne engel olabilir? Hâlbuki çok hevesliydi, diye konuştu Seda Hanım.
Onur Bey,
‘’ Saat beş oldu içimdeki endişe gittikçe büyüyor. Başağı arayacağım.’’
Telefonundan Başağın numarasını tuşladı. Ama telefon uzun, uzun çalmasına rağmen açılmıyordu.
Tam Başağı aramaktan vaz geçerken, karşı taraftan ömür Hanımın sesini duydu. Hemen cevap verdi,
‘’ Alo ben Onur, kiminle konuşuyorum.’’
‘’ Onur, oğlum ben Ömür. Hiç sorma başımıza gelenleri?’’
‘’ Ne oldu Ömür Hanım. Başağın başına ne geldi?’’
‘’ Dün gece Başak ölümden döndü. Gece hastaneye kaldırdık. Eve daha yeni girdik.’’
‘’ Şimdi nasıl iyi mi?’’
‘’ Biraz rahatladı uyuyor.’’
‘’ Şimdi istirahat etsin bu akşam ziyaretine geleceğiz.’’
Telefonunu kapatan Onur Bey, Naz’a,
‘’ Naz sen Başağın evini biliyordun değil mi?’’
‘’ Evet, biliyorum Onur Abi.’’
‘’ şimdi işi olan gidip işlerini halletsin. İki saat sonra burada buluşuyoruz. Hep beraber Başağı ziyarete gideceğiz.’’
Saat sekize doğru klinikte buluştuk. Hiç vakit kaybetmeden, yola koyulduk. Bizi kapıda Ömür Hanım karşıladı ve salona buyur etti. Başak’ta dâhil ailece salonda oturuyorlardı. Hemen Başağın yanına gittim.
‘’ Kızım ne oldu sana? Bir de bize sen anlat.’’
‘’ Ben de bir şey anlamadım ki Onur Abi. Nefes alamıyordum. Öleceğimi sandım. Çok kötüydü.’’
‘’ Burada, sizin evde Seda hanıma teslim eder misin kendini? Yapabilir misin bunu?’’
‘’ Bilemiyorum ama deneyeceğim. Seda Abla ben hazırım.’’
Başağın odasına geçtik. Başak yatağa uzanırken, Seda hanımda yanı başında bir sandalyeye oturdu.
Seda hanımın sesi, Başağa bir ninni gibi gelmesi, yavaş, yavaş gözlerinin kapanmasından belli oluyordu. Başak trans halinde derin bir uykudaydı.
Anlat kızım diyordu Seda Hanım neredesin şimdi?
‘’ Çok az kullanılan temiz bir odada yatıyorum. Başıma birçok kadın toplanmış, bana çaresiz kalmış gözlerle bakıyorlar. Allah’ım nefes alamıyorum. Öleceğim galiba. İçlerinden birinin sesi kulaklarımda yankılandı. ‘’ Zavallı yavrum kuşpalazı olmuş. Çok yazık Arap doktorda yok burada. Köye gitmiş.’’ Benden umut kestiklerini minicik kalbim çaresizlik içinde hissetti. Ben son nefesimi vermemek için çabalarken, bu sırada bahçe kapısı açılmış, bir kadın çığlık, çığlığa bağırarak yanımıza doğru koşuyordu. ‘’ Müjde, müjde Arap doktor geliyor. Ve geldi. Elinde çantası, onu görünce korktum. İri yarı simsiyah bir adam etrafına açılın diyerek başıma dikildi. Ama bu adam hayatımı kurtardı.’’
Seda hanım, Başağı daha fazla yormamak için uyandırdı. Başak bir bardak su içtikten sonra, ‘’ Ne oldu, neler anlattım Seda Abla?’’
‘’ Seni hastanelik eden problemi çözdük sayılır. Benim takıldığım şey başka.’’
Onur Bey,
‘’ Nedir takıldığın şey Seda?’’
Seda Hanım,
‘’ Başak ilk yaşamında, kuşpalazı hastalığı geçirmiş. Kuşpalazı, genellikle çocuklarda görülen boğaz ve yutak çeperine yerleşen mikropların açtığı bulaşıcı bir hastalıktır. Diğer adı ise difteridir. Geç müdahale edilirse, hastanın ölümüne yol açar. Allah’tan Başak bu problemi çok ucuz atlattı. İnşallah daha sonra böyle ölümcül hastalıklarla karşılaşmayız. Zira ilk hayatında kaç yıl yaşadığını daha bilmiyoruz. Geçmiş olsun kızım.’’
Onur Bey,
‘’ Sen bir şey söylemedin Naz?’’
Naz,
‘’ Bana söyleyecek bir şey kalmadı Onur abi.’’
Onur Bey,
‘’ Hasta ziyaretinin kısa olanı makbulmüş. Bizde yavaş, yavaş kalkalım.’’
Birkan Bey,
‘’ Çaylarımızı içmeden bırakmam bir yere gidemezsiniz Onur Bey. Ömür çaylar nerede kaldı?’’
‘’ Geliyor Birkan, acele etmeyin.’’
Çaylar içildi, koyu bir sohbetten sonra, Onur Bey Başağa hitaben konuşmaya başladı.
‘’ Başak kızım bu hafta iyice dinlen. Önümüzdeki Çarşamba günü kaldığımız yerden devam ederiz. Ne diyorsun?’’
‘’ Doğru söylüyorsun Onur Abi, bende bu arada Naz ablamın dediği gibi Bir şeyler karalarım. Resimlerime baktınız mı?’’
‘’ Tek, tek inceledim. Ne güzel çizmişsin öyle eline kalem yakışıyor doğrusu. Şimdi sana bir görev veriyorum, ilk yaşamında taşındığınız evin ve sokağın resmini çiz.’’
‘’ Olur, Onur Abi hatırlayabildiğim kadar çizmeye çalışırım.
Naz,
‘’ İzin verirseniz yarın akşamüzeri Başağı sizden alacağım. Gece bizde kalır yarın elimle getirim teslim ederim.’’
Ömür Hanım Birkan’a bakar ve cevap verir,
‘’ Eğer Başak’ta isterse bizce mahzuru yok.’’
Başak,
‘’ Tabi ki isterim anne. Madem Naz abla beni yarın almaya gelecek, hiç zahmet etmesin. Ben hemen hazırlanırım bu akşamdan giderim.’’
Naz,
‘’ Valla çok iyi olur, aklınla bin yaşa Başak.’’
Başak,
‘’ O zaman ben hemen hazırlanayım.’’
Başak hazırlanmak için odasına giderken, Onur Bey,
‘’ Naz kızımızı fazla yorma.’’
Naz,
‘’ Yormam Onur abi aklın bizde kalmasın. Başağı yarın akşam öyle bir yere götüreceğim ki oda şaşıracak.’’
Onur Bey,
‘’ Artık Çarşamba günü bize de anlatırsınız.’’
Gece saat on ikiye doğru Başakların evden ayrıldık