YEŞİL YOL’UN GERÇEK HİKAYESİ DAHA DA ACIKLI

• 20 Mart 2019 Çarşamba 01:41:08

Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.

Benim nazarımda dünya sinemasının gelmiş geçmiş en güzel filmlerinden birisidir ‘’ Green Mile’’(Yeşil Yol ) ve sanırım bu filmi ülkemizde seyretmeyen yoktur. En azından bir edebiyat sitesinde yazı ve şiir yazan, veya okuyan herkesin bu filmi izlediğini düşünüyorum.

Defalarca seyrettiğim bu filmi tabii ki anlatmayacağım sizlere.

Yeşil yol aslında Stephen King tarafından altı ciltlik bir dizi roman olarak yazıldı ve film olarak beyaz perdeye düşmeden önce altı bölümlük bir dizi olarak 28 Mart 1996- 29 Ağustos 1996 Tarihleri arasında yayınlandı. 1999 yılında da beyaz perdeye aktarıldı. Bu arada altı ciltlik kitap tek cilt halinde piyasa sürüldü ve en çok satılan kitaplar içerisinde yerini aldı.

Yeşil Yol filminde özetin de özeti olarak iki küçük kız çocuğu öldürmekle suçlanan dev gibi bir zencinin hapse konuşu, hapiste gösterdiği mucizeler ve sonunda elektrikli sandalyede cezasının infaz edilişi anlatıyordu ve tabii ki suçsuzdu o dev gibi zenci.

Stephen King bu romanı kendi hayal gücüyle kurgulamıştı ama ona ilham veren gerçek yaşanmış bir olay vardı.

Evet, Yeşil Yol’un gerçek hikayesinde de iki küçük kız çocuğunun öldürülmüş olması vardı. Katil olduğu iddia edilen kişi aynen filmdeki gibi bir zenciydi. Aynen filmdeki gibi elektrik sandalyesine oturtularak idam edilmişti. Bunlar benzerliklerdi. Ancak gerçek yaşanmışlıkta mahkum, filmdeki gibi bir dev değil tam tersine kuş kadar canı olan on dört yaşında bir çocuktu ve bu çocuğun herhangi bir mucizevi gücü de yoktu.

1944 yılında ABD’nin Güney Carolina eyaletindeki Clanderon şehrinin Alcolu ilçesinde cereyan etti olay.

İnsanların genelde kereste fabrikasında işçi olarak çalıştığı ve güzel bir değirmeni olan bu kasabada o yıllarda komşular birbirine güvenir,evlerin kapıları asla kilitlenmezdi. Yabancılar açık kollarla karşılanırdı. İnsanların kendilerini güvende hissettikleri huzur dolu bir kasabaydı Alcolu. İşte bu kasabada 23 Mart 1944 de on bir yaşındaki Betty June Binnicker ve yedi yaşındaki Mary Emma Thames adında iki kız, birden bire kayboldu.

Bütün gece boyunca yapılan aramalarda kızlardan bir ize rastlanmasa da ertesi gün iki kızın da cesetleri bir su kuyusu yakınındaki içi su dolu bir çukurda bulunmuştu. Kızlar kafalarına vurulan oldukça sert bir cisimle öldürülmüş ve çukura atılmışlardı.( Bazı anlatımlarda direkt kuyuya atıldığı söyleniyor.)

Peki bu iki küçük kızı kim öldürmüştü?

Dedektiflerin aramaları sonucunda bu iki kızla en son konuşan kişinin on dört yaşındaki George Stinney adındaki zenci bir çocuk olduğu tespit edildi. Ayrıca kızların cesetlerinin bulunduğu çukur ve kuyu civarında da onu inek otlatırken görmüştü iki başka küçük kız. Hatta bu iki küçük tanık kuyudan su almak için oraya geldiklerinde George Stinney’in kendilerine ‘’ Buradan gidin, dolaşmayın buralarda, yoksa sizi öldürürüm.’’ Dediğini söylemişlerdi poliste ve mahkemede.

İşaretler birinci derecede Gerge Stinney’i şüpheli olarak gösteriyordu. Nitekim George Stinney’in kız kardeşi de çiçek toplamak üzere kırlara çıkmış olan Betty June Binnicker ve Mary Emma Thames’in yanlarına geldiğini, buralarda maypop denen çiçekten bulunup bulunmadığını sorduklarını, kendilerinin ‘’ Hayır burada bulamazsınız. ‘’ Cevabı üzerine yanlarından ayrıldıklarını ve onları bir daha görmediğini söylemişti. Her halukarda ölen iki kızı en son gören George Stinney idi.

George Stinney’in en büyük hatalarından biri parmaklar kendisini göstermeye başladığında kaçarak evinin kümesine saklanmasıydı. Nitekim kümeste yakalandı, kelepçelendi ve sorguya alındı. Bir ay kadar süren sorgusu sonunda her iki kızı da kendisinin öldürdüğünü itiraf ettiği söylendi. Hatta kızlardan büyük olana( Betty June Binnicker ) tecavüz ettiğini de söylemişti güya. Lakin kendisi en fazla kırk kilo ağırlığında bir çocuk olduğu halde yaklaşık on dokuz kilo ağırlığında bir demir parçasını nasıl kaldırmış, nasıl iki kızın birden kafasına ayrı ayrı indirmişti?Ayrıca on dört yaşında bir çocuk nasıl olmuş da biri yedi yaşında olsa da diğeri on on bir yaşında olan iki çocuğu birden su kuyusunun olduğu yere kadar üstelik elinde oldukça ağır bir demir olduğu halde sürüklemişti? İşte bu soruların cevapları üzerinde durulmadı. Kardeşinin ısrarla ‘’George benim yanımdan hiç ayrılmadı. Cinayetin işlendiği söylenen saatlerde de hep benimle beraberdi’’ Diye ifade vermesi de bir işe yaramadı.

George Stinney 24 Nisan 1944 de yargılandı ve iki kız çocuğunu öldürmekten suçlu bulundu. Makheme sadece iki saat sürmüş,George Stinney’in doğru düzgün kendisini savunmasına bile fırsat verilmemiş, jürinin ‘’ Sanığı suçlu bulduk ‘’ Demesi ise sadece on dakikalarını almıştı. İki saat süren tek celse ve sadece on dakika süren jüri görüşmesi sonunda karar ‘’ İdam ‘’ olarak belirlenmişti ve infaz elektrikli sandalyeye oturtularak gerçekleştirelecekti. Olayın başka vahim tarafları da vardı: George Stinney güya suçunu itiraf etmişti ama ortada yazılı bir itiraf belgesi yoktu. Mahkeme George Stinney lehine şahitlik yapacak olanların şahitliklerini kabul etmezken aleyhinde şahitlik edenler de zaten bir kaç kişiyi geçmiyordu ve Stinney’in avukatı kararı temyize götürmedi. Kasabada bir hayli zenci olmasına rağmen ne mahkeme heyetinde ne de jüride tek bir zencinin olmaması da bu davanın ilginç olan bir başka yönüydü.

Tutuklanışının üzerinden seksen üç gün geçtiğinde George Stinney yeşil yoldaydı artık. İnfazının gerçekleşeceği elektrikli sandalyenin bulunduğu odaya doğru yürüyordu. Öldürülen kızların aileleri ve daha pek çok seyirci bu infazı seyretmek üzere elektriksiz olan sandalyelerinde yerlerini almışlardı.

George Stinney elektrik sandalyesine oturtuldu ama ne başına oturtulacak o tas şeklindeki nesne kafasına uyuyordu ne de yüzüne örtülecek bez parçası onun boyutlarına uygundu.Kollarına ve kafasına bağlanacak kayışlar da uymuyordu. Dahası bu elektrikli sandalye yetişkin insanlara göre dizayn edildiği için George Stinney’in kafasındaki kaska elektrotları bağlamak amacıyla boyunun az daha yükseltilmesi gerekiyordu. Yeşil yolda koltuğunun altına sıkıştırdıkları İncil’i oradan alıp kıçının altına koyarak boyunu yükselttiler.Böylece infazın engelleri ortadan kaldırılsa da George Stinney tam anlamıyla canını verene kadar tam üç kez vücuduna elektrik verildi.

George Stinney bu şekilde öldürülmüştü ama ailesi de o kasabada kalamadı artık. Yani kasaba halkı Stinney’in ailesini de cezalandırmıştı bir yerde.

Aradan tam yetmiş sene geçti.

2014 Yılında Stinney’in kız kardeşi ve diğer yakınları, üzerlerine sürülmüş bu kara lekeden kurtulmak ve onun adını temize çıkarmak için yeniden mahkemeye baş vurdular. İstedikleri şey yetmiş yıl sonra bir af belgesi almak değildi. Çünkü onlar ‘’Suçu olan affedilir. Gerge’un hiç bir suçu yoktu.’’ Diyorlardı.

Yetmiş sene sonra bir başka yargıç olan Carmen Mullen doğrudan doğruya ‘’ George Stinney tamamen suçsuzdur.’’ Demese de 1944 yılında yapılan mahkemenin tam anlamıyla bir anayasal hakların çiğnenmesi olayı olduğunu itiraf etti ve idamından yetmiş yıl sonra George Stinney için beraat kararı verildi.

Bugün hâla George Stinney’in tamamen masum olduğuna inananlar bir hayli fazla olmakla birlikte suçlu olduğuna inananlar da azımsanamayacak kadar çoktur ve o iki kızı eğer George Stinney öldürmediyse kimin öldürdüğü ortaya çıkarılabilmiş değildir.

George Stinney 1800 lü yıllardan günümüze gelinceye kadar idam cezası ile cezalandırılmış en genç insandır ama eminim ki böyle bir unvanın sahibi olmayı bu dünyada hiç kimse istemezdi.
************************
Not: O günkü ABD yasaları ya da California Eyaletindeki yasalar 14 yaşında bir çocuğun idam edilebileceğini öngörüyormuş. Yani 20. Yüzyılın ilk yarısında medeni(!) ABD de on dört yaşındaki çocuklar rahatlıkla idam edilebiliyormuş.

RESİMLER

1-2- Green Mile ( Yeşil Yol ) Filmi ile ilgili fotoğraflar
3- George Stinney
4- Betty June Binnicker
5- Mary Emma Thames
6- George Stinney’in infazı
7- George Stinney öldürülmeden önce ağlıyor.
8- George Stinney’in idam kararı.