DÖNGÜ

• 17 Aralık 2018 Pazartesi 16:49:09

karar verirsin en zoru da bu ya
toplamışsın valizini
bakakal mışsın geride ne var ne yok
kalbin orada
kalmış yerde sere serpe
onuda kaldıramamışsın yerinden
dahası
kıyamamış, uykusunu bölememişsin
yola bir göz gezdirmişsin
ilk adım , sonra, sonra iki, sonra.. sonra...
saatlerdir yürürsün
ama hala pencere ufukta
geri bakmamaya yemin edersin
geriye bakar iken
hızlı değildir ayakların
taşıdıkların ağır gelir
iki adımda bir ,
bir asır mola vermelisin gibi..
yüzünü göremediğin biri çarpar defalarca
kalkar tek kelime etmeden devam edersin yoluna
ve yine o pencere
yolda anlarsın
gitme kararının çokta cesur olmadığını
ne bu sıkıntı, adını koyanda olmamış
ağlamak gelir , yeteri kadar ağlamamışsın gibi
gözün pencerede
epey de vazgeçilmiş, dönülmemeli
pencereden ayırır gibi olursun gözünü
bir çift göz karşılar
saçları hala güzel,
o harika gülüşün sahibi ama gülmüyor..
asi bakışlar ,
oda kırgın gibi lakin sana mıdır bilinmez
korkarsın , ölümden öte bir şeyden.
işte şimdi koşar o dermansız ayakların
koşarsın geriye,
düşersin dizlerin kanar
yüzün gözün şiş, ciğerlerine saklanmış dumanı kusarsın
pencereye koşarsın
orada , sere serpe
hala uyanmamış..
ve
karar verirsin, en zoru da bu ya