15. Mektup / KARADENİZ'İN ÖBÜR UCUNDAKİ KIZA

• 11 Nisan 2018 Çarşamba 23:04:43

15. Mektup 11.04.2018
Çarşamba

Karadeniz’in öbür ucundaki kıza

Balkonda, çiçeklerin arasında, yanı başımda kahvem, elimde Dan Brown’un altı yüz sayfalık
Cehennem isimli romanı, güzel ve sıcak bir İstanbul akşamında uzaklara bakarak seni düşünmek çok güzel bir şey Sarı Dünyam. O kadar çok yaşanan olumsuzluklar arasında güzeli yaşamak, çok daha güzeli ise mektubunu almak. Çok mutlu oldum. Daha evvel yirmi beş mart tarihli bir mektup yazmıştım. O elimin altında duruyordu. Mektubuna cevap mahiyetinde bir mektup daha yazdım. Onu da ilk mektubun yanına koydum. Bu ise yazıp ta sana gönderemediğim ama ilk fırsatta sana göndereceğim üçüncü mektubum olacak Sarı dünyam. Sakın bana nedenini sorma söyleyemem. Sanırım bu mektuplar bende beş on gün daha misafir olarak kalacak. Sonrada hepsine birer kanat takıp, oturduğum evin balkonundan gökyüzüne salacağım. Uçun mektuplarım sahibiniz sizi bekliyor, daha fazla bekletmeyin diye sesleneceğim.
Ben çok iyiyim Sarı Dünyam. Kendimin dahi beklemediği kadar ve senin bile tahmin edemeyeceğin kadar çok iyiyim. Günlerim iki evin arasında geçip gidiyor. Gün içinde kendi evimde, bahçemle uğraşıyorum. Bazı şeylerin bu gün yerini değiştiriyorum, yarın ise eski haline getiriyorum. Fırsat buldukça da son kitabıma yeni bölümler ekliyorum. Onda da eski heyecanım kalmadı. Nasıl şiir yazmayı bıraktıysam, yakın zamanda yazmayı da bir kenara atıp bırakacağım. Akşamları ise eşimin evinde yatmaya gidiyorum. Havalar iyice ısındığında belki de hiç gitmem.
İşte böyle Sarı Dünyam hayatım kısır bir döngü içinde böyle uzayıp gidiyor. Yapacak bir şey yok. Hayatımı dolduracak da bir şey yok. Buraya kadar hep kendimden bahsettim. Sıkıldığın yerde buruşturup çöp kutusuna at. İnan bir şey kaybetmiş sayılmazsın.
Sen ve senin oralar nasıl? Sen nasılsın. Trabzon nasıl? Trabzon’da sen çıktın karşıma ikinizi bir birinizden ayırmak çok büyük haksızlık olur. Bilmem bunu anlayabilecek misin?
Benim kabuğumu kırıp çıkmamı sağlayan sen ve Trabzon oldu. O yüzden ikinizi bir birinizden ayrı düşünmem mümkün değil.
Benden bu güne kadar böyle bir mektup
almadın yanılmıyorsam bu ilk ve son mektup olur. Bu akşam satırlarıma yavaş, yavaş son verirken, başka bir yaz akşamının bu saatlerinde, bu satırlarda buluşarak sonsuz güzel günlere açılmak dileği ile sarı, mavi, mor renklerle bezenmiş gemimizle limandan ayrılmak üzere demir almaktır. Gelecekte bir gün değişik limanlarda karşılaşmak üzere yelkenler fora.

MAVİ OKYANUSUNDAN SARI DÜNYASINA