Öğretmen Benisa-3

• 3 Nisan 2018 Salı 16:12:18

ÖĞRETMEN BENİSA-3
.
Sevgiyle Işır Yaşamak. Bu ikinci kitabın adı. Benisa’yı Gökbayırlı Çoban Ağa’nın adamları kaçırır. Analığı aracı olur para karşılığında. Benisa’nın dünyası kararır. Yalvar yakar olur Çoban Ağa’ya bırakması için. Lakin Çoban Ağa:
- Şuna bak hele! Nasıl bırakacakmışım seni? Bırakmazsam ne yapabilirsin ki? Para babasıyım. Hem bana, hem zenginliğime sevdalanmışsın, der.
Benisa irkilir, bağırır:
-Hayır! Hayır! Yalan. Analığımın düzeni. Sana göre değilim. Merhamete gel. Gençliğime, mesleğime kıyma.
Sözünü keser Çoban Ağa:
-Şunun dediğine bak hele! Bana göre değilmiş.Parası olan erkeğin yaşlısı mı olurmuş döyüsün kızı? Keser etlerini köpeklerin önüne atar, gene bırakmam seni.
Çoban Ağa’nın adı Ali. Çoban Ali. Açıkgöz, uyanık mı uyanık. Allem etmiş, kallem etmiş. Gün günü zenginleşip çobanlıktan ağalığa terfi etmiş. Çoban Ali, olmuş Çoban Ağa… Boylu boslu, iri yarı, göbeği öne fırlak… Alnı yüzü sert bir adam… Soğuk bakışlı, soğuk yüzlü, göz kapakları şiş, donuklaşan gözlerinin altı torbalanmış. “Koç, boynuzsuz olmaz.” der. Belindeki palaskasına tabancasını takmadan dışarı adımını atmaz.
.
Cehennem azabı yaşamaktadır Benisa. Çıldıracak derecede bunalımdadır. Çoban Ağa’nın üçüncü karısı durumundadır. İkinci karısı kızı gibi yakın davranır Benisa’ya. Sabırlı olmasını tavsiye eder: “Hak var, hayırlısı var.” diyerek teselli eder Benisa’yı. Çoban Ağa’nın büyük karısı ve kızları ona “Öğretmen, okumuş, delibaş, sıracalı, esirikli cinli” diye hitap ederler. Huriye adını, hele Benisa’yı hiç anmazlar.
1952 Ağustos’unda ailevi nedenlerle istifa eder öğretmenlikten.
.
Eskişehir’e göçerler. Artık evin tüm işi Benisa’nın üstündedir. Bir hizmetli gibi getir götür, yıka temizle işleri. Benisa her şeyi göze alır ve 23 Nisan 1953 şafağında evden kaçar. Kaçış şafağını şöyle betimliyor Benisa: “Şafak söküyor. Gül pembesi bir renkte göğün doğusu tutuşmuş… Ortalık anlatılmaz bir pembeliğe boyanmış… Eskişehir şafağında özgürlük; geniş kanatlarını bana açıyor, korkunun da dalını kolunu kırıyordu.”
Nereye gidecek Benisa? Baba evine mi? Kardeşi Hüseyin’in evine gider. Öğretmenliğe dönüş dilekçesi verir. Reddedilir. Bu arada ağabeyi Hüseyin Benisa’yı Radyocu Fahri’yle evlendirir. Benisa istemese de: “Böylesine sapsız çekirdeksiz İzmir üzümü derler. Kuma yok. Kaynana, görümce yok. Yaşına başına uygun.” diyerek.
.
Radyocu Fahri, gömü peşindedir. Hemen zengin olma hayalleri kurar. Geceleri dışarda, gündüzleri evde uykudadır. Yokluk, yoksulluk… Bu sırada Muzaffer doğar. Benisa’nın öğretmenliğe dönme girişimleri sonuçsuz kalır. Dikiş dikme, ev işleri, örgü ile geçimlerini sağlamaya çalışır. Bıçak kemiğe dayanınca tutar Ankara’nın yolunu. Bakanlıkta halini arz eder. Bakanlık yetkilisi Kamil Bey Benisa’ya inanır. Dosyasındaki şikayet ve karalama içeren dilekçeleri yırtıp çöpe atar. Benisa’ya öğretmenlik yolları açılır. Göreve dönüş 1956’dır. Bilecik Seliz Köyü’ne atanır Benisa. Burada çalışırken kovuşturma geçirir. Çekemeyenlerin karalamaları, dedikodular…
.
Öğretmen Benisa’nın 3. Kitabı “Adanmış Aydınlık”. Kitap, yine böyle bir
şikayet üzerine savcılığa çağrılması ve jandarma gözetiminde götürülüp savcının huzuruna kelepçeli çıkarılmasının anlatımıyla başlar. Yaşadığı ızdırabı şöyle anlatır Öğretmen Benisa: “Belki de çile çekmek Allah’ın bana yakıştırdığı yaşam şekli.” Şikayet asılsızdır. Bir sonuç çıkmaz.
.

Ayrı yaşadığı Radyocu Fahri’den boşanıp İnönü’ye atanır. Oğlu Muzaffer’le hayatın ağır yükünü taşıma mücadelesi verir Benisa. Artık dul bir kadındır.
O sıralar Tosun Bey analığın yalan dolanını, düzenini anlar ve karısını boşar. Benisa’yla babası barışırlar. Benisa babasını evlendirir. Bir Çerkez hanımdır üçüncü analık. Tosun Bey’in dördüncü hanımı.
Afyon ve İzmir Menemen’e bağlı Ayvacık Köyü öğretmenliği. Oğlu Muzaffer Vefa Lisesi’nde yatılı okuma hakkını kazanmıştır. Onun peşi sıra İstanbul’a gidiş. Tekrar Eskişehir. Eskişehir’de kulağındaki rahatsızlığın ilerleyip bir kulağının duymaz oluşu sebebiyle malulen emeklilik. Tarih 8 Şubat 1972.
.
Kitabın sonuna “Belgeler,açıklamalar, mektup ve eleştiriler” eklenmiş. Anı romanın kahramanları tanıtılmış. Yaşar İliksiz’in “Huriye Saraç’la Öğretmen Benisa Üzerine Konuştuk” röportajı yer almış. Huriye Saraç’tan etkinlik haberleri, imza günleri, Ekizce (Leblebici) Köyü’nde kütüphane açılışı. Okur mektupları, eleştiriler ve fotoğraflarla kitap sonlanmış.