KİTAP VE İNSAN

• 2 Şubat 2007 Cuma 17:16:58

Aranıza bugün katıldım ve ilk yazımı Edebiyat defterinde görmüş olduğum Caroline Gordon’un bir sözü üzerine yazmak istiyorum.

İyi bir kitap,başka hiçbir şekilde giremeyeceğimiz bir dünyaya gitmemizi sağlıyan bir sihirli halıdır demiş Caroline Gordon,ne güzelde söylemiş.Tabi iyi kitap göreceli bir kavramdır,bana göre iyi olan bir başkasına göre vasat diğerine göre kötü de olabilir.Ancak Gordon bu sözü söylerken evrensel değerleri kast etmiş olmalı.
İnsan,ruh ve cesetten teşekkül etmiş bir varlıktır ve alemde bir benzeri yoktur,bu müthiş bir şey.İnsanı mütehiş kılan şeyde hiç bir zaman çözümlenemeyen ve çözümlenemeyecek olan ruh kavramıdır.Ruh,en az dış dünyamız kadar geniş,uçsuz bucaksız bir alemdir.Bu itibarla insanın dış görünümünü 2 alem arasına sıkışmış bir ceset parçası olarak görebiliriz.
İşte böylesine karmaşık bir varlık olan insan,kitap yazarken mutlak surette ruhundan,hayallerinden kısacası iç dünyasından izler bırakır.Bir başkası o kitabı okurken yazarın iç dünyasında yolculuğa çıkar ve bu yolculuk,bazen neşeli bazen hüzün verici bazende korku verici olabiliyor.Sayfaları her çevirşimizde o dünyanın merkezine doğru yola çıkıyoruz aslında.Yolculuk sonunda okuyucu,yazarın iç dünyasıyla tanışır ve dönüşünde kendi duygularıyla örtüşenleride satın alır,hemde sadece kitap fiyatına...
Son söz: Korsan bilet alıp yolculuğa çıkan uyanık! okuyucular,bu durumu dikkate almalıdırlar.