SEVMEK VE SEVİLMEK

• 29 Ocak 2018 Pazartesi 23:02:50

Sevmek ve sevilmek insan yaşamının en önemli duygularından,değerlerinden,amaçlarından,ihtiyaçlarından biridir,bilinçtir.

Her ne kadar birbirine yakın duygular gibi görünse de farklıdırlar,tamamlarlar birbirlerini.
Bu farklılık herkesin bakış açısına göre de ayrı nüanslar içerir.

Sevmek tüm duyguların anasıdır,özüdür,yaşamak iç güdüsünün temelidir.
Sevilme umudunu da barındırır içinde.

Sevmek ve sevilmek karşılıklı bir arada olursa mükemmel olur,söylenecek söz kalmaz yaşanır doyasıya!

Sevmek sevdiğin bir şeyi kendi içinde hissetmendir.

Sevilmek ise kendini başka bir insanın içinde hissetmektir.

Sevmenin evrenselliğini düşünürsek önce anlaşılmayı değilde anlamaya çalışırsak,sevmenin öncelikli olduğunu anlarız.

Önce Yaradanı sevmekle gerçekleşir.
İnsanlar sevgi yoluyla Tanrıya ulaşır.

Sevilmek,beğenilmek,önemsenmek,takdir edilmek;herkesin isteyebileceği kendini daha iyi hissedebileceği değerli,güzel ve yaşanılası bir duygudur.

İnsanlar bazen bu isteklerine o kadar çok yoğunlaşırlar ki vermeleri gereken sevgiyi unutup sevilmenin haz’ında boğulurlar.

Sevginin değerini en iyi sevenler bilir.

Sevginin olmadığı yerde öfke,kırgınlık ve olumsuz duygular ortaya çıkar.

Sevmek doğaldır,aktiftir,üreticidir,vericidir,hiç bitmeyen pozitif bir enerjidir.

Sevilmek doğal değildir,pasiftir,tüketicidir,hazırcıdır,bekler durur.

Sevmekte öz güven vardır dolayısıyla kendisi ve çevresiyle barışıktır.

Sevilmekte güvensizlik belirsizlik vardır.

Sevginin merhametle de ilişkisi kuvvetlidir.
Merhamet de empatiyi gerektirir.
Empatik davranış karşımızdaki kişiyi mutlu etme ve kendini iyi hissetmesini sağlama çabasıdır.

Sevmek fedakarlık,vefa ve hoşgörü gerektirir.
Seveni zenginleştirir.

Sevmekte uzaklık yakınlık gibi mesafe kavramları yoktur.
Gönlü bir kuş gibi uçar gider istediği yerlere...
Bu manada da sevmek kavuşmaktır.

Sevilmekte ayrılık hüzün vardır.

Seven bir kişi incitmez,kırmaz,kıyamaz,karşılık beklemez,alçakgönüllüdür.

Alçak gönüllülük ise;gurur,kibir ve bencilliği ortadan kaldıran içsel bir olgunluk ve erdemdir.

Sevdiklerini gönüllerinde taşırlar hep!

O yüzden nereye giderlerse gitsinler,ne yaşarlarsa yaşasınlar sevdiklerini her yere götürmüş olurlar,bundan da zevk alırlar.

Sevmek ruhun güzelliğidir,yüze göze bir ışık gibi yansır,insana tabii güzellik katar.

Seven insanın her şeyde önceliği sevgidir.

Her şeye sevgiyle hoş görüyle yaklaşır,kimseyi değiştirmeye kalkmaz,herkesi olduğu gibi kabul eder.

Seven sevdikleriyle hayat bulur,nefes alır.

Sevilmenin de zevki vardır,kendini iyi hisseder ama süreklilik yoktur.

İnsan sevdiği zaman kötü bir şey düşünemez,kötülük yapamaz.

Yaşanılan en olumsuz olaylarda bile güzel taraflarını mutlaka görür.

Sevdiklerine ara sıra gücenir elbette.
Lakin öfkelenmez,intikam almaz,kırıldığını bile belli edemez.

Sessizliğin derin kuytularında gezinir durur.

Sevmek negatif duygulardaki aşırılığı frenler,nefret,kıskançlık,çekememezlik gibi duyguları barındırmaz.

İnsanın yüreğini tüm sevgilere açması ve her şeyi olabildiğince sevmesi kadar güzel bir şey yoktur.

Diğer tüm duyguları da besler.

İnsanın ruhu da sevgiyle beslenir,can olur,hayat bulur.

Çocuklar sevilme duygusuyla büyür.

Sevgi sevgiyle yol alır.

Seven insanın tüm davranışları iyi yönde değişir,gelişir.

Sevmekte acı çekmekte vardır,onun için dozu önemlidir.

Ne kadar çok seversen o kadar çok kırılırsın,incinirsin,acı çekersin.

Bunun yanı sıra da ne kadar çok seversen de o kadar çok sevilirsin.
Tıpkı fizikte etki-tepki yasası gibi.

Sevgi canlı cansız ne olursa olsun karşılık bulan bir duygudur.

Sevmek ve sevilmek ile söyleşiler,sohbetler,yazılar,çiziler,şiirler,romanlar,hikayeler,şarkılar,türküler bitmez tükenmez bir okyanustur.

Can Dündar’ın "Sevgiden Ötesi Yalan"yazısında dediği gibi;
Bir tek sevgi var elimizde,bunca yıldan damıtılıp gelen.
Yine bir tek o kalacak,yaşanacak yıllarından geriye.
Bir tek sevgi olacak bunca telaştan artakalan!
Ötesi yalan.

AYLA CERMEN TÜFEKÇİ