GÖZYAŞLARI DA ÇİÇEK AÇAR

• 16 Kasım 2017 Perşembe 16:52:01

Abdülkadir Bulut, 1943 yılında Anamur ilçesine bağlı Akine köyünde dünyaya geldi. İlk okul öğretmeni olarak görev yaptı. Acılar Yurdumdur’ adlı kitabındaki şiirleriyle toplumcu-gerçekçi bir çizgi yakaladı. Ve ölümüne dek bu çizgisinden ayrılmadı. Cemal Süreya bir yazısında onun için şöyle diyordu: ’Her şiirinde şiir var.’Gerçekten her şiirinde şiir vardı Abdülkadir Bulut’un.

Son yılarında memleketi olan Anamur’a dönen şair,şiiri, öğretmenliği, ve kısacık yaşamını doğup büyüdüğü topraklarda popüler, arabesk, sığ alkolizm batağına saplanmış, cinselliğe odaklanmış anlayışlara karşı gür sesli, alçak gönüllü, yumuşak başlı bilge bir karşı çıkış olarak sürdürdü.

Abdulkadir Bulut, 1985’in 8 Ağustos günü Anamur’a köylülerin mahkemesine giderken. yoldan binen bir kadına yerini verdi, kendisi kapı önündeki tabureye oturdu. Minibüs bir virajı alırken, açılan kapıdan düşerek hayatını kaybetti. Çok erken yitirdiğimiz Abdülkadir Bulut’u ’Gözyaşları da Çiçek Açar’ adlı şiiriyle selamlıyorum. Işık içinde yatsın.

Ellerimle dokunduğum her yerde
Çığlık çığlığa kıvranıyor hayat
Ve ölen arkadaşların giysilerini
Bir kere daha dürüp koyuyor analar
Çamaşır sandıklarına
Gözyaşları da çiçek açar

Bugün yurt yeri olsa da acılara
Kayaların en sarp yerlerindeki
Kırlangıç yuvalarını andıran alnın
Bir gün terli bir gelecek uçuracak
Sabahlardan akşamlara kadar
Gözyaşları da çiçek açar

Ansızın oyuna başlayan çocukların
Sesleri kadar canlı ve huylu
Sevinçleri kadar taze ve acemi
Bir duruş kuşatır seni o zaman
Gözyaşları da çiçek açar

Başını dayadığın ağaç dalı
Bak hafifçe eğildi toprağa doğru
Uyuyan bir çocuğun soluk alışını
Dinler gibi kendini vererek
Yaklaş yüzünü örse de acılar
Boynundan ter boşalan herkese
Gözyaşları da çiçek açar

Yaklaş yüzünü örse de acılar
Ve nasıl yakalarsa toprağı kök
Suları renk dalları kiraz
Sen de öyle yakala hayatı
Yürü kol kola canına değsin
Gözyaşları da çiçek açar