Bazen insanlığın duyarsızlığına hayret edip ne yapmalı dediğimde ve aniden nükseden o kocaman tebessüm ki rahmet bildiğim ve dört gözle gelmesini bekledğim/iz mübarek bir zaman dilimi ve ne çok hayale sığınıp zaman zaman sığıntı hissettiğim koca bir boşluk.
Gerçekten de yüce Yaradan her şeye kadir ve nelere muktediriz bizler yeter ki inancımızı ve umudumuzu eksik etmeyelim lakin çok konuda çokça imkansızlık saklı belki de değişmeyen insan karakteri hele ki birbirimizin ardından atıp tuttuğumuz ve nasıl oluyor da özümüze sahip çıkmıyoruz, demenin getirdiğio buruk tat.
Ben, siz ve her kim ise zaten gelip gidiyoruz ve geçmek bilmez iken sair acı geçmesini beklediğimiz yine acıların derin közü.
Çok anlamlı bir paylaşımdı ve samimi anlatımınız ve sunumunuz ile bizlerin de ihtiyaç duyduğu o samimiyeti yine satır aralarından yüreğimize armağan ettiğimiz...
Bazı şeyler var ki; birbirimizin gözünün içine soka soka ahkam kesiyoruz bazense saklı tutuyoruz hele ki ibadetin sırlarına vakıf İlahi Güce duyduğumuz şükür ve yine eksiklerimiz hem de boyutsuzluğumuzu güncellemek adına.
Kutluyorum değerli hocam ve hayırlı bayramlar diliyorum.
Saygılar, hürmetler.

Mübarek Ramazan geldi gidiyor. Herkesin hele de devletin başında ve belli kademelerinde bulunanların bir muhasebe yapması lazım tabi bizim de... Ne kadar yoksulu, fakiri düşündük, komşu haklarına ne kadar riayet ettik, akrabalarımızı ne kadar gözettik, yetimleri, öksüzleri ne kadar dikkate aldık. Ayrıca bunları sadece ramazan ayı için değil ramazandan sonrada devamlı yapacak mıyız? Eski kötü alışkanlıklarımıza üç gün bayramdan sonra dönecek miyiz? Burası çok önemli işte... Sadece ramazan Müslümanı olmayanlara ne mutlu, ne mutlu hak hukuku her zaman gözetenlere, ne mutlu ramazanın kendisine fayda sağladığına inanana. Güzel bir yazı kutluyorum yürekten hayırlı bayramlar...

Bir başka edebiyat sitesinde de günün yazısı seçilen bu yazınızdan dolayı sizi can-ı gönülden kutluyorum sayın hocam.

Bu yazının başlığını gördüğüm anda '' aha da bazı vatandaşlarda karın ağrılarına sebep olacak bir yazı '' Diye düşünmüştüm ki bazı yorumları okuyunca yanılmadığımı gördüm. O vatandaşların Ramazan ayı başlar başlamaz karın ağrıları da başlamıştı zaten. Her nedense her Ramazan aynın gelişiyle başlar bu sancı, Ramazanın gidişiyle sona erer. İki ay on gün sonra bir daha sancılanırlar. Malum Kurban Bayramıdır. Bir ya da iki hafta kadar da bu dönemde sancıları tutar.

Neyse...Onları boşverip konuya dönecek olursak

Değerli Hocam.

Aslına bakacak olursak sadece Türkiye'de değil tüm Müslüman ülkelerde asıl yapılan şey ( bu sene için) 17 saatten daha fazla bir zaman herhangi bir şey yememekten ibaret oldu. Yani neredeyse %90 ımız ( kendimi en baş sıraya koyuyorum) sadece ve sade 17 saat ne yedik ne de içtik ama oruç filan tutmadık. haa hiç bir şey yemedik derken de aslında doğru konuşmuyorum. Gıybet yaparak bol bol Müslüman kardeşimizin ölü etini yedik.

Diğer aylardan farkı var mıydı?

Hiç yoktu dersek de haksızlık etmiş oluruz. En azından ramazan çadırlarına, ramazan kolilerine, fitre ve zekatlara haksızlık etmiş oluruz. Mesela ben, diğer aylarda bayağı bir boşladığım beş vakit namaza döndüm tekrar. Yani oldukça önemli farklar vardı diğer aylara oranla. Ancak tüm bunlar Ramazanı idrak ettik dedirtir mi bize? Bence hayır.

Bu arada %99 unun Müslüman olduğu ile gurur duyduğumuz ülkemizde Ramazan ayında oruç tutmayanların sayısının tutanlardan hiç de aşağı olmadığını gördük. Demek oluyor ki toplumun bir kesiminin zaten hiç umurunda değildi Ramazan- mamazan. Böyle bir kavramı idrak etmek gibi bir dertleri zaten yoktu.

Amaaaa.

Ama yarın bayram biliyorsunuz. Bayramı idrak etmek(!) için Bodrum, Marmaris, Kuşadası, Alaçatı, Fethiye, Side, Alanya ve daha nice sahil beldelerine koşanlara baktığımızda vatandaşımızın ( Özellikle de Ramazanda sigarasının dumanını burnumuza burnumuza üfleyenlerin) Bayramı idrak etme konusunda bizden çok daha gayretli olduklarını görüyoruz.

Velhasılı kelam değerli Hocam. Biz garip bir ülkeyiz. Her zaman için bizim ülkemizde Ramazanın cefasını sen ben çekeriz, sefasını başkaları..

Yine de mutlu ve huzurlu bayramlar dilerim değerli hocam. Daha nicelerine inşallah.

Selam ve sevgilerimle.

“Bu zamanda fakir kaldı mı ki?” yazının paradoksu budur.
Yani bu devirde fakirin ne işi var. Öyle değil mi? Ülke toplumsal, sosyo ekonomi ve refah düzeyi olarak altın çağını yaşıyor. Birçok geniş alanda izdiham derecesinde iftar yemekleri. Şaşırmak lazım, neden pide alamadı diye. Valllahi haklısınız Sayın Entelektüel Bey (tek "l" )...
Ben şahsen çok şaşırdım, bir insan neden ramazan pidesi alamaz!

bayramların anlamını idrak edebilmiş değiliz maalesef
edebileceğimizden de ümidim yok
hep kendimize çalışıyoruz
oysa anlayabilmek için ne alim ne de hoca olmaya gerek var
insan gibi düşünelim yeter

Ülkede 15000 kadın 500 den fazla çocuk hapishanede...

ramazandan ziyade normal zamnda da insan olabilmenin, kurda kusa ustunlugumuzun hakkini verebildik mi ona bakmak lazim diye dusunuyorum.

Muhterem Kalem Dostum,
Yazınızı okurken derin derin nefes aldım, iç geçirdim, âh ettim... Nerelerden, nerelere geldik millet olarak diye kendi kendimi suçladım nerdeyse... Yaşım altmış dörde geldi... Takva sahiplerinin tabiri ile "haddi aştık". Bu yaşa kadar çevremde bildiğim muhtaçlara yardım ve onları ele-güne rezil olmadan yaşayabilecekleri bir güce kavuşturma adına neler yapabildim diye sorguladım... Kendi gücüm neydi ki demedim; gene de sorguladım kendimi. Ve çevremde tuzu kuruların neler yaptıklarını ya da yapmadıklarını düşündüm... Köylerimizde insanlar birbirlerini daha iyi tanıyorlar. Küçük yerleşim alanları bu hususta çok daha iyi durumda. Şehirlerimizin "varoş" tabir edilen bölgelerinde, tek kat müstakil binalarda mukim insanlar birbirleri ile komşuluk ilişkilerini çok daha rahat yaşamaktalar; birbirlerini çok daha iyi tanımakta ve yardımlaşmaktalar. Apartman hayatına doğru evrildikçe durum çok farklı boyutlara varıyor. İnsanlar birbirlerini tanımaz hale geliyorlar ve geldik maalesef. İşte en acı tarafımız bu... Küçük bir köyü toplayıp doldurduğumuz tek kapıdan giriş-çıkış yapılan apartmanlarda selâmsız yaşantı var. En acısı bu... Büyük şehirlerimizde başlayıp yavaş yavaş ilçe belediyelerimize kadar sirayet eden iftar yemekleri tam bir gösteriye dönüşmüş durumda maalesef. Ve bu gösteri israf kapısı olmakta... Gerçekten muhtaç olanlara ulaşma adına yaya kalmakta... Yazık...
Rabbim, sonumzu hayr eyleye...
Kalbî selâmlarımı iletiyor, son teravih ve son orucu hakkıyla eda edip layıkıyla bayrama ulaşmayı Yüce Rabbimden niyaz ediyorum.

muhacir bozkurt tarafından 6/23/2017 8:19:50 PM zamanında düzenlenmiştir.

Mutfak tüpünde alınan vergileri ödeyen fakir insanlara ilk yapılacak iyilik;
evlerde kullanılan bu ihtiyaçları vergi numarası üzerinden tespit ederek indirim yapılmasıdır.

Hiçbir fakirin reklâm edilmesi, kişi haklarına saygıyı ihmal etmesini gerektirmez.
Beyaz eşya satıcılarına da bir sözüm var; gelin ya da güvey adaylarının fakir olanları satış anında tespit edilebilirse,
abartılı hayır kampanyalarından kaçınarak hazır ayağına kadar gelmişlere gizlice iyilik etsinler.

Milletin ayağına bakarak bu fakirlik derecesi ve cebindeki kullandığı tütün fiyatını tespit için;
"Bi' sigara versene" sözü ile anlayabilirler!.

Bir tanıdık muhtar vardı, Ramazan yardımı yaptığı evlerde renkli televizyonu olan ve
Oturduğu evi kendine ait olanlara yardım dağıtırken(kurum yardımı) kendisi hem kirada oturuyor
Hem de otuzyedi ekran televizyondan seyrediyordu... öyle toktu ki...

Allah sağlığını bağışlasın. Üç dönemden sonra kendisi bıraktı muhtarlığı...
Şimdi, kızının evinde ve birlikte oturuyor.

Sağlıkla kal Ustam…

Kadiryeter Kadir Yeter. 23.6.2017 TRABZON.

w.edebiyatdefteri.com/yazioku.asp?id=165594
Entellektüel-41