YÜREĞİMİN SESİ

• 6 Haziran 2017 Salı 16:05:42

YÜREĞİMİN SESİ
Nice kalabıklar geçer her günün ardından bilirmisin?
Uzak diyarlarda ağlayan çocukların gökyüzüne vurulmuş çığlıkları yankılanır şu gökkubbe de.
Umursamaz insanların umursamadığı duygularına gülüp geçmek bana göre değil ki , bir de ben vurayım.
Yapraklar dallara bağlıdır , üzümler salkıma , gündüzler geceye akar , ırmaklar denize .
Ve insanın içinde bir boşluk uyanır . Belkide ben bu boşluğun bir parçasıyım.
Hep düşünmek ve hissetmekle geçer şu meçhul günlerim.
Bir ümitsizliğe ümit olmak, bir ağlayan çocuğa mendil olmak, sevgilerin bu kadar ucuz olmadığını öğrenmek ve ögretmek .......
Kim bilir ki; Çaresizligini yaşan bir kulun cennetin kapısında beklenen olamabilecegini düşünmek dir yaşamak ve hissetmek.

Duvarların konuşmadığı malumdur.Hangi hasta acilde geçen günlerini en mutlu günü sayabilir ki, ve hangi ömür bizim keyfimize verilmiş olabilir ki, Olamaz tabiki.....
Oysa ; Hayat sadece kendi fikirlerimizden ve kendi keyiflerimizden oluşmamaktadır.Kader diye bir gerçek vardır ki, buna kim karşı koyabildi ? Tabiki hiç kimse.
(Lokman Hekim Gelse Yaram Azdırır) Anonim sözleri galiba yolu sevgi ve merhametten geçenlerin sözüdür.
Unutmayalım ki; Yaşarken; Sevmek hissetmek ve yardım edebilmek dir hayat. ......Hak ile hakikat bir geyiğin boynuzları gibidir. Geyik boynozlarını nasıl ve nerde kullanacağını iyi bilir.
ZEHRA YÜCEL