CUMHURİYET TRENİ

• 11 Ekim 2015 Pazar 21:57:04

Bugün 10 Ekim 1999..Ereğli’ye ’Cumhuriyet Treni ’geldi.Cumhuriyet Treni’nin uzun uzun çalan düdüğü,ve buharları arasından tarih yeniden canlanmış gibiydi.Atatürk yeniden aramızda;insanlar birlik ve beraberlik içinde.Bu vatan burada yaşayan halkların en değerli varlığı.İnsanlar birliğini koruduğu sürece sevgi ve barış tohumlarını her yıl yeniden ekerek kardeşliğin tohumları avuçlarımızın içindeydi.
İnsanlar bu günlere kolay gelinmediğinin bilincinde;savaşın korkunçluğu ve acımasızlığını duyumsarcasına birbirine kenetleniyor gibiydi.
Yaşamları yok etme caniliğinden,şiddetten korunmak istercesine birbirine kenetlenmişti.
Yok edici,güçlere karşı birlik olma duygusuyla o gün insanlık onurla ayağa kalkmış tarihin içinden çıkıp gelen anılara el sallıyorduk..
Ben bu anılar zincirinin içindeyken ülkem 10 Ekim de zifiri karanlığın içinde kaldı..Ankara Garı önünde toplanmış,’Emek Demokrasi ve Barış diyenlere karanlığın korkunç eli uzanmıştı.Işıldayan yürekler
ateşler içinde kalmıştı.
Oysa insanların birbirine güven duymak,ayrımcılığı yok etmek için yürüyeceklerdi.Umut şiddetin gücüyle patlayan bombayla gökyüzüne saçılmış,can pazarına dönüşmüş halini ekrandan korkuyla izliyordum.
İnançlar çiğnenmiş,insanlık bin parçaya bölünmüş olsa da hala barış diyordu.
’Yurtta sulh cihanda sulh’ilkesine saldırmışlar,hoşgörü eksenini şiddete çevirmek isteyenler;büyük ulusal güçten korktukları için haince,kalleşçe saldırmışlardı.Güvercin masumluğunda nice canlar uçmuş;şiddetin zifiri karanlığında kalmış,yürek ve kafaların eline ne geçmişti?
Duydum ki Ankara’ya yağmur yağıyormuş;gökyüzü bile bu vahşete dayanamamış,insanlık dışı saldırıyı kınıyordu..
Cumhuriyet demek halk demekti,halkların kardeşliği demekti,halkın özgürce kendi kendini yöneteceği yasalar içinde oyunu kullanmak demekti.
Vicdanların zifiri karanlığı düşmandı kardeşliğe,düşmandı düşünen özgür insana,
Evrensel yasanın en büyük gücü sevgiyle aşılabilirdi bu zifiri karanlığa bulanmış insanlık..