KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 859 Okunma
- 3 Yorum
- 1 Beğeni
Seçim Sizin
Çiçek yetiştirenler bilir, saksınızı nereye koyarsanız koyun, yaprakları ışığa döner. Yavaş yavaş ve sabırla… İstediğiniz kadar karanlıkta bırakın, yaşamak için uğraşır hep. Sızan bir ışık varsa, mutlaka ona döner yüzünü. Karanlığı sevmez. O halde ışık verin ona, güneşe çevirin, sevgiyle besleyin ki yaşasın. Elinizdeki sadece bir saksı çiçekse bile, kıymetini bilin! Çünkü o sizin…
Tepe tepe kullandığınız bir eşyanız varsa, çıkarın koyduğunuz köşeden, bir bakın haline! Bir de, giymeye kıyamadığınız, özenle sarıp sarmaladığınız bir giysinizi alın elinize, dolabın en değerli köşesinde tuttuğunuz elbisenizi… Onun haline de bir bakın! Şimdi bana söyleyin, hangisi yaşayacak sizinle!..
Şimdi arkadaşlarınızı, eşinizi, çocuklarınızı düşünün! Eğer incitmeden sevdiyseniz, karşılığını mutlaka almışsınızdır. Acıta acıta, kanırta kanırta, döve söve yaşadıysanız onlarla, ilgisiz bıraktıysanız, kasılıp durduysanız ’ben, ben’ diye, bilin ki, evren bunu da karşılıksız bırakmamıştır.. Sevmeyi öğrenin, değer vermeyi… Yönetilmek istemiyorsanız, yönetmeye çalışmayın; saygı görmek istiyorsanız, saygı gösterin! Unutulmak istemiyorsanız, unutmayın! Sevilmek istiyorsanız, sevgi gösterin! Konuşmak istiyorsanız, dinleyin! Sadakat istiyorsanız, sadık kalın daima! Bilin ki, ne siz onlardan üstünsünüz ne de onlar sizden…Zira, herkes kendi değerini taşır ruhunda ve bedeninde. Herkes özeldir, herkes değerlidir; zira güzelle çirkini bir arada üfledi evren her birinize. Taş bile güzel, görmeyi bilene… Hiç öyle sızlanmayın, seçim sizin!.. Sahip olduğunuz her ne varsa, size ait olan, değer verin ona. Arayıp sorun dostlarınızı, başını okşayın çocuklarınızın, dinleyin ve sevin onları! Yok öyle içten sevmeler falan, hikaye bunlar. İlgi gösterin,çocuklarınıza, arkadaşlarınıza, eşinize, anne babanıza…
Bir ağaç seçin şimdi de kendinize. Susuz bırakın ve her gün bir dalını koparın. Sahip olduğu dal kadar gün sayın,koparın her gün bir dal daha, bir dal daha… Sonra geçin karşısına bir bakın, kıracak dal kalmış mı diye!.. Seçim sizin.
Sevgi paylaşmaktır, çıtır bir simiti, bir bardak çayı… Omzunda ağlayabilmek ve birlikte gülebilmektir. Zaman ayırmaktır, ‘şimdi seninle uğraşamam’, tripleriyle olmaz öyle sevmeler. ‘Ben karnımı doyurayım, dur şu işimi bitireyim, keyfim denk olduğunda ilgilenirim seninle. Dur bekle!’.. Yok öyle, ne çocuk ne çiçek, ne kuş ne de... Böyle sevgiyi istemez kimse. Yok öyle arkadaş… Sahip çıkacaksın cebindeki kibrit çöpüne bile ya da sızlanmayacaksın hiçbir şeyim yok diye...
Şimdi düşünün, ne istiyorsunuz? Bir aile, arkadaşlar, huzurlu sıcak bir yuva ve öldüğünüzde yürekten ağlayanlar mı, yoksa… Bu sizin seçiminiz. Karar sizin.
YORUMLAR
Özenle yazılmış, güzel bir yazı buldum mu bayılıyorum ona...Sevgi dolu, güzel bir paylaşımdı. Paylaşmanız vesilesiyle yazınızı okumak imkanım olduğu için mutluyum...Konuyu işleme şekliniz ve tarzınız okumaya keyif katmakta. Güzel paylaşımınıza,edebiyata verdiğiniz emeğe ve yaşattığınız okuma keyfine teşekkürler... Tebriklerimle... Saygıyla...
sevginin önemi ve güzelliği sunulmuş makalede.
etkili ve açıklayıcı bir çalışma.
ilgiyle ve beğeni ile okundu
tebrik edrrim
Azize Hanım teorik olarak yazdıklarınızın tamamı doğru. Yalnız pratikte bir çok yerde kopmalar ve kırılmalar oluyor ki bu insanı çok incitiyor. Bu Hayatta çeşitli şekillerde karşımıza çıkabiliyor. Bu konuda tek söyleyeceğim insan ne bir dal ne saksıda bir çiçektir. Sadece hayatını devam ettirmek hiç bir zaman insana yetmemiştir. Bana iyi bir fikir verdiniz bir ara bende bu konuda bir yazı yayınlayalım. Ama sizi bu güzel fikir ve iyi niyet dolu yanınızdan dolayı kutluyorum. Saygılarımla.
azizeilknur
