38. MEKTUP (İLK MEKTUP)

• 11 Mayıs 2015 Pazartesi 11:03:30

İLK MEKTUP
BAŞLARKEN
BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

Rahman ve Rahim olan Allah’ın adıyla başlarım. Hamd alemlerin rabbı olan Allah’a Salat ve selam onun kulu ve resulu Hz. Muhammed (s.a.v.) ’e ve ondan önceki resullere ve onun izinden giden al’ine ve ashabına ve günümüzde binlerce fitnenin etrafını sardığı halde imanını korumak için nice mücadeleler veren genç kardeşlerimizin üzerine olsun....
Yeşil ceketliler mail grubunun başlangıç yazarken yeşil ceketin neyi tanımladığını kardeşim Emin bana sormuştu. Bende biraz düşünmem gerektiğini söylemiştim. Şimdi düşünüyorum da 4 yıl üzerimde iftiharla taşıdığım o yeşil ceket bana değil ben ona ben ona değer vermişim. Zira okula yeşil ceket dışında hiçbir ceketle gelmediğim gibi okul dışında da ceketimi veya okulumun amblemini saklamak gibi bir cahilliğin içine girmedim. İmam Hatip Lisesinde okuduğum için mutluyum ve asla pişman değilim.
Benim için yeşil ceket İmam Hatip Lisesinde okumak, İmam Hatip Lisesinde okumak, din eğitimi almaksa müslüman olmakla eş değer hale geliyor.
Ama burada şu sorun var, türlü nedenlerle İmam Hatip de Oku (ya)mamış veya okutulmamış ama kalbinde Allah’a olan inancı tam olan insanlar ne olacak.
İşte ben diyorum ki bizim derdimizle dertlenen ve bizim davamızı (İslam davası) sahiplenen gönlünden bir kerecik Allah diyen herkes yeşil ceketli olsun.
Madem ki bizler büyük bir nimete mazhar olmuşuz öyleyse bizden öyle yada böyle bir hizmet bekleyen herkese gücümüz yettiğince hizmet etmeli. Hiçbir şey yapamıyorsak tebessüm etmeliyiz..
Evet gençlik param parça olmuş ve kimi zevatın büyük paralar harcayarak iyice bataklığın içine sürüklenmeye çalışılan bu gençlik etrafına bakınıp "Allahım yok mu elini bana uzatıp beni buradan çıkaracak" diye bakınırken biz kendi halimizi düşünmeden "evet ben varım" deyip elimizi uzatacağız.
Elbette ki eksiklerimiz var. Bunun farkındayız ama Allah (c.c.)ın rahmet kapısına dayandık ve ellerimizi açtık. İnşallah bu kapı bize açılacak ve biz buradan içeri gireceğiz.
Sözlerime bir dua ile son veriyorum.
Rabbim Sana uzanan ellerimiz titriyorsa da günah yükünden indirecek değiliz.
Yüz bin kere kapından kovsan da rahmetinden ümit kesmeyiz..
Çünkü senden başka rabb tanımıyoruz.
Rabbim bizi bağışla ve sana nasıl iman edilmesi gerekiyorsa bizi kapına öyle kabul et.
Hepinize sonsuz selam eder mail grubumuzun hayırlara vesile olmasını yüce Allah’tan niyaz ederim.
Pek günahkar ve duaya muhtaç kardeşiniz
Muhammed Hanefi Taşkın