ŞAKAYIK

• 15 Şubat 2015 Pazar 19:52:45

AŞK’A’YIK/ŞAKAYIK

Kimi seversem seveyim, hep iyi ki sevmişim dedim. Pişmanlığa yer yok aşkda. Sevince saçmalayabiliyor insan, zaten aşk da onun için yok mu? Eskiyeni hatırlıyorsun, belki de eskitemediğini, yenisini böylelikle daha çok seviyorsun. Yaran var çünkü, kabuğunu soyup altına bir baksan da, kapatıp iyileşmesini bekliyorsun. Acıyor, acıdıkça aslında hoşuna da gidiyor ama sonra kapanıyor. Belki sonra aynı yerden yine acıyor yara kapanmasına rağmen. İç acı diyoruz kendi kendimize. Sarılıyoruz sevdiğimize, "içim acıyor!" diyoruz, iki damla göz yaşını oksijenli suya dönüştürüp bastırıyoruz yaramızı...
Sevmenin doğasında var acı çekmek, acı yoksa sevilmez ki. Sevdim sanırsınız ama yetmez ki. Kalp atışların hızlanır, normalden daha seri pompalanan kan bozar kimyanızı, "Deli Kanlı" olursun dakikada, hareketlerin hafifleşir, düşünce yavaşlar, eylem artar. Düşünmeden çıkarsın meydanlara. Aşk, Özgürlük, Sevgi! Atarsın bir sürü birbirine çelişkili slogan. Hepsi bundan işte, acıdan!
Şakayıklar açar içinde bir müddet sonra. Katmer katmer olur hislerin. Biriktiremez fışkırırsın sevgini sevgiliye. Belki zor olur onun seni hemen anlaması. Gül’dür belki o dalında. Kendi dikeninin tehdidi altında yaşasa da sürekli, memnundur bir başka bakımdan halinden, ulaşılmazdır çünkü. Dokunmaya çalışanın canını acıtır, "canı acımaya razı olan sevsin beni" der, haklıdır da isteğinde. Acıtmıştır bir hıyar hassas yapısını, olur olmadık sarılmıştır gül dalına, kendisi gibi düşünmüştür gülü de; su verildikçe orantısız büyümüş, yaklaşmıştır narin güle... Diken dokunmamıştır hıyara, hıyar hıyarlığını yapıp, en sulu haliyle gülü yüzüstü bırakıp gitmiştir. Şakayık dertlendikçe katmerlenmiştir, güle hayrandır halâ. Güzeldir çünkü o ve yitirmemiştir asla güzelliğini. Özünde vardır güzellik onun. Hıyarla da güzeldir, bülbülle de. Ama şakayık için hep özeldir. Bekler şakayık aşkını, beklerken katmerlenir.
Sevin katmerli şakayıkları. Acı biriktirmişlerdir onlar içlerinde ve sırf bu yüzden acıtmazlar sizi. Nasıl acıtılacağını bildiği halde yapamazlar bunu. Acıtmak değildir onların meziyeti, gülün dikenlerinin aksine alır sizin de acınızı ve biriktirir katmerli yüreklerinde. Pişmanlıklarınızı da, acılarınızı da, saçmalıklarınızı da, eskitemediklerinizi de, unutamadıklarınızı da. Siz Aşk’a’YIK ın şakayıkınız yoksa herşeyinizi!...

İlker YAMUÇ
06/09/2014
Marmaris