ŞU YALNIZ İNSANLAR

• 10 Şubat 2015 Salı 01:13:48

Yalnız
Şu insanlar çok garip
Bir yalnızlık türküsü
Tutturmuş gidiyorlar
Oysa ki
Öyle ağır yalnızlıklar yaşayarak
Geliyor ve gidiyorlar ki
Farkında bile olamadıkları
Bir şey var
Kapalı bir dünyadan (DOĞUM)
Açık bir dünyaya
Binbir güçlükle yalnız başına
İniş yapıyor
Kısa bir süre sonra
Açık dünyadan
Tekrar kapalı bir dünyaya (ÖLÜM)
Yalnız başına gidiş yapıyor
Ama kısacık yaşam da
Bir türlü yalnız kalamıyor
İlla ki bu yaşam denen
Arsız hayata
Birisiyle katlanmaya çalışıyor
Azıcık kalan yanlarında hemen
Sevginin ya da sevgilinin
Merhametine sığınıyorlar
Ve bu zayıflığın pençesinde çıtı çıkmayan
Bir sükunetle ,bu sığınmanın adına da
AŞK
Diyorlar
Arayışı ve keşfi ömür boyu sürer
Aslında aradığımız içimizde
Sadece içimize bakmak yeterli
İnişin zamanı ve mekânı aynı çekimdedir
Az istediğin gider
Çok istediğin gelir bulur kendini sende
Ne kadar az istek varsa, o kadar çok mutluluk gelir
Tiryakisi olduğumuz her şey bizden kendimizi alır
’Secret’ dedikleri ’Victoria’nın’kinden ibaret değil
Aslında Batı sırrı ,Doğu’dan öğrendi
Ancak o da sadece Victoria’da tecelli etti
Hamdolsun ki
Sır da var esrarda var ’Kim olursan ol, gel’
Sarsıcı aşk’ı
Venedik’te arayanlar sadece gondollarda sallanıyor
’Mutluluk, bir sıcacık somunda.’ derdi Neco
’İşten eve dönüşte’
Çağın hastalığı kalabalıklar içinde ’yalnızlık’ hissi
İçimizde ki senfoniyi dinlemek lazım
Sanmayın ki dertsiz insan var
Ancak derdiyle huzuru bulur insan
Derdi çağırmadan, gelen derde
’Hoş geldin! ’ demek gerekir
Akıl dedikleri, takıldıklarından ibaret
Dam’lamak damla’mak değildir;
Damlamak lazım
Ateşi hem cehennemde görürsün
Hem dünyada yanmaktan kaçarsın
Dünyada yanmalı ki hesaplar düz çıksın