HAYALDEN GEREĞE

• 20 Ocak 2015 Salı 23:14:21

İnsan ne zaman hayal kurar, kalbinden diline, kalemine inci taneleri, nağmeler dökülür.
Ya da ne zaman ab-ı şerbeti gibi gözlerinden yaşlar akar bilir misin?
İnsan dört duvarı kendisine dost, arkadaş ve sırdaş bildiğinde, hasret denizinde, ufukta bir
yelkenli gördüğünde, içinde yanan 41 tane mumdan her gün bir tanesinin sönmesiyle,
41.sinde kalan közün, O’na kavuşuncaya kadar her an alevlendiğinde, bazen yazar,
bazen şair olur, bazen de varlığının dayanılmaz hafifliği altında ezilir. Ama her an dört
duvar arasında olsa da, hayalleri 80 günde değil, 80 dakikada değil, belki saniyeler,
saliseler içinde devr-i alem yapar. Ta ki mutluluğa açılan kapıdan içeri girene kadar.
Girdiğinde o kapıdan içeri, her şey aydınlanır, duvarlar yıkılır, hayaller gerçeğe dönüşür.