- 342 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
AYNIYDI,KAHROLASI HERŞEY AYNIYDI...
Canım sıkılıyordu,aklıma gelen hiçbir şey yoktu kafam içi boş bir fıçıdan
farksız gibiydi nereye gidecektim birilerini arasam olur muydu ? bu dahada
sıkıcıydı aynı sohbetler,aynı yüzler,aynı nefes alışlar,aynı bakışlar herşey
aynıydı farklı olan ne vardı ? günler ve aylar akıp gidiyor beraberinde bana
kocaman bir sıradanlığı armağan etmeyi ihmal etmiyordu,diğerleri sanırım işi
çözmüştü onlar başarıyordu benim anlamadığım bir şeyi keşfetmiş olmalıydılar
mutluluğu nerede arayacaktım bilmiyordum geniş bir kitle rutinle bütünleşik
bir hayatın müdavimiydi ve bu onları huzurla buluşturan yegane faktör olarak
öne çıkıyordu yat kalk,işe git,yemek ye,tuvalete gir,bilet al,otobüse bin,fatura
öde bir hayat böyle geçip gidiyordu çoğumuz aynı durumdaydık ama azınlık olarak
farkında olanımız azdı yada böyle yaşamak işlerine geliyordu hem sorgulasan ne
olacaktı sorgulamak bir anlamda sıyırmaktı ve mutsuz bir hayatın kapısını aralayıp
içine kendini dahil etmendi yuvarlanıp gitmek en iyisiydi ama ilk başta yuvarlanmayı
öğrenmek gerekiyordu yumurtadan çıkmaya çalışan civciv gibiydim kabuğumu çatlatmayı
sanırım başarmıştım ama henüz kıramamıştım bunun için zamana ihtiyacım vardı peki
zaman varmıydı yada beni beklermiydi ? bilmiyorum bunun içinde yaşamak lazımdı en
azından denemeye değerdi...