lal olmuş kuvvet

• 9 Kasım 2014 Pazar 05:54:36

ve aylar sonrası ...
Kapı gıcırtısına eşlik ederek ’gelebilir miyim ? ’ diyen ablam .
- ne yazıyorsunuz küçük hanım ?
Okumasına izin vermiş olacağım ki
- bizim kız bugün neler yapmış bakalım ? Yazın bitti sanırım okuyabilir miyim ?
Başımı salladım her zaman ki gibi.
- güzel ve sessiz tatillerimden birlydi ylne .
Bir kaç saat sonra etrafımda neler olacağından habersiz .
Evet sabah yine aydın capcanlı bi şekilde uyandım.
Miss gibi bir pazar sabahına merhaba öpücüğü ile aile üyecanlarını
kahvaltıya çağırdım.
Aşağı indim . Baktım gazeteler erkenden almış yerini yine .
Gündemde neler var evin en son meraklısıyımdır.
İlk sayfalardaki ölüm haberlerini hiç bir sabah okumadığım doğrudur .
Gazete elden ele dolaşırken sıra bana geldiğinde çıkıyorum diye elimi
arkaya sallamam da tesadüf değildir .
Bugün de o günlerden birine benzer başladı.
Dışarı çıktım.
Sahilde oturmak ve oraya çok sık gelen aynı dilden iletişim
kurabildiğlm arkadaşlarla buluşmak lstedim .
Trafik yoğundu . Oraya gltmek bir kaç saati alacak glbiydi .
Yandaki araba sahipleri arasında bir münakaşadır kopuyor .
Hepsını duyuyor ve sessiz kalıyordum.
Böyle birşey başıma gelse el hareketleriyle nasıl derdimi
anlatabilirdim diye düşondüm .
Ne zor ! Aynı kaderi de paylaşmıyorsunuz benimle bi susar mısınız ?
diye bağırıp çağırmak lstedim .
Belki onlar kadar küçük bir derdim olsa dilim bir sürü dert açardı eminim .
Trafik karınca sürüsü glbi hareket halindeydi .
Şu an bitsin istedim . Ya da ne bileyim aracı oraya bırakıp yürüyerek
gltmek, istediğlm yere .
Sıcağın ortasında bunca insan aynı fikirde olabilirdi. Yan koltuktaki
gazete gözüme çarptı . Sanırım bekle bekle bitmeyen bu yolculukta
gazete bana arkadaşlık edecekti.
Evet ne yazıyor ? Kötü şeyler , kazalar yangınlar cinayetler ...
Bakamayacağım bu sayfayı atla !
Magazin burçlar evet sanırım siz benim içimi karartmazsınız ?
Oldum olası kötü olaylara sessiz kalamam .
O an büyük bi panik beni bekler . Psikolojim altüst olur .
2 metre ilerlemiş olacağız ki arkadaki araba kornaya rahatsız bi
melodi yaparcasına basıyordu .
Biraz ilerleyip kaldığım yere tekrar gö atacakken,
bir kaza ...
Yaklaşık 10 araba ötede iki araba dönemeçte çarpıştı.
Biri sola saparken diğeri ona doğru fena bir şekilde ilerlerken.
Araba fena darbe aldı ve sonra gelen arabanın üzerine takla atarak
bayıra uçtu .  göz açıp kapayıncaya kadar nerdeyse . Nefesler tutulmuş
tüm dikkat oraya verilmişti .
O an ki sessizliğln ardından koca bi patlama sesini de kimse
beklemiyordu . Sanki her yer alev topu ve bana doğru gelecek gibiydi .
Ve bi patlama daha ardından camlar tuzla buz oldu . Ellerimle yüzümü
kapatıp ağlamaya ve olay yerini gözümün önünden çekmeye çalıştım.
Sesler kopan feryatlar kaçışlar...
Öndeki arabadan
- çıkalım hadi yoksa buraya da gelecek alev öleceğiz ne duruyorsunuz ?
Buz kesilmişim sankl hareket edemiyorum ayaklarımı hıssetmıyorum bıle .
Elim kapıya gidiyor açılmıyor kaçacağım sesim çıkmıyor .
Çıkan dumandan etkilenmiş olacağım öksürüyorum .
Zehirlenmiş te olabilirim yardım almalıyım.
Kollarımı ikl yana salladım yavaşça.
Kaldırımdan koşanlara beni görün sinyali verdim.
Evet bir çocuk ağlarken bana doğru baktı .
Beni gördü evet .
Hadi bebeğim annene söyle kurtarsın beni .
Annesine söylemiş olacak ki bana doğru baktı ve hızla oradan koştu kayboldular .
İtfaiye sesleri işte bir umut .
Hadi artık çıkayım burdan!
Olay yeri söndürülüyor , ambulans sesi , her yer kül duman içinde .
Ve sesler sanki azalıyor. Duyamıyordum birşey .
İşte güvenlik !
Bulunduğum yere doğru biri var mı diye kontrol etmeye gelmiş .
Kalp atışlarım yükseldi . Artık son umudumdu beni orada görmesi .
Kollarımdaki can kalmamıştı sanki ama yine de iki yana kollarımı
sallamayı başarmıştım.
Gözlerim karardı . Boğuluyordum nefes alamıyordum sanki .
Kendime geldiğlmde hastanede buldum kendimi . Solunum cihazı takılmış
bana . Yanımda annem ve ablam .
İyi olduğumu görünce gözü yaşlı annemin yüzünü acılı bir sevinç kapladı .
Elimi tuttu ve ben de burdayım hala diye elini sıkıca kavradım.
Beni görmüştü demek güvenlik . Anlatılanlara göre arabamın camlarının
kırılmasının sebebi arkadaki arabadan gelen darbeymiş . İki araba
arasında sıkıştığımdan dolayı da hareket edememişim .işln kötü yanı
biraz daha geç gelseydi güvenlik ya da beni görmeseydi ölecektim.
Zira bulunduğum bölge patlamış .
Neyse ki küçük bi kazayı atlattım sessiz bir şekilde.
O gün hiç gözümün önünden silinmeyecek.
Artık ne zaman gazetede ölüm haberleri okusam gözyaşlarımı tutamıyorum.
Şimdi bir pskiyatr tedavisi alıyorum. Geçecek bu kabus inanıyorum.
Ablam tüm bunları okuduktan sonra bana sarıldı.
Ağlaştık uzunca bir süre. Ve bana -hadi sahlle gidelim , o mutlu
başlayan günü yarım bırakmak olmaz . dedi
her ne kadar gitmek istemediğimi bilse de ikna etmeyi başardı .
Sahile gittik . Her zaman ki oturduğumuz yere .
Uzaklara dalıp giden benim gibl sessizliğe bürünen ablama bir not yazıp verdim
- 4 ay önceki kendlmi şu martılara benzetiyorum.
- ne gibi ?
- bir kaç dalga sesine gelen martılar gibi uçarken kendini güvende hisseden .
- artık güvendesin ! diye göz kırptı ablam  anlamsızca gülüştük ve
daha diplere kendinden emin daldık gittik  .