KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 732 Okunma
- 3 Yorum
- 0 Beğeni
Yarım olsam da yarın yoksam da; kim bilir?
Hiç durmamış gibiyim mola yerlerinde, soluklanmamışım.Saatlerdir yürümüş ayaklarım,gözlerim bakmış boşluğa düşe düşe, ellerimle hayallerimde süsleyip sol tarafıma gizlediğime dokunmuşum,ona tutunmuşum. İncelmiş parmaklarım, parmak uçlarım kızarmış yazmaktan. Tükenirmiş insan, farkında olmaz onca ten bunca can.Bir tükenmez kalem yalanı gibi tükendikçe adı hep aynı kalır oysa.
Çok yorgunum.
Gözlerimde tuhaf bir biçimsizlik var.ürkek bakan gözbebeklerimde teslimiyet o sonsuzluğa, zaruri bir gidiş hazırlığı bilinmezliğe.
İnsanlara bakarken çoğumuzun kaçırdığı ufak ayrıntılar takılıyor aklıma.Gözbebeklerimi kıstıkça ortak olduğum hayatlara bulaştırıyorum ellerimi. Gözlerde hüzün görüyorum, yarım bir heyecan dudaklarında kalmış,söylenememiş sözler, gece yarıları bölünen uykular,hayıflanmalar.
Önceden patlayan havai fişeklerin yeni kurulan mutlulukların habercisi olduğunu düşünür, mutlu olurdum.Şimdi ise bu koca şehrin en ufak bir hareketinden korkuyorum.
"Korkağın tekiyim ben ,korkağın teki.."
Saatlerdir koşuyor gibiyim. Oysa yaptığım hiçbir şey yok.Bugün uzun süredir yapmadığım birşey yaptım.Otobüs bekledim durakta, Ege’yi kokladım avuç içime alıp, taşlarına oturdum denizin. Boynumu büktüm mavisine dalıp dalıp gökyüzünün. Saate bakmaksızın kitaplarını karıştırdım eski uğrak yerlerimden olan kitabevinin. Tanıdık yüzler çıktı karşıma, kimisine el sallamakla yetindim, kimisine tebessüm etmekle.
Konuşmak dedikleri şey yalnızca sözcüklerden mi ibaretmiş,
İnanmıyorum!
Gözüyle de konuşur insan, söze gerek kalmadan.Bazen tek bir noktada sonu anlatırsınız, bazen virgül devama iter sizi.İki nokta üst üste koyduğunuzda henüz sözleriniz vardır, söylenecek.Üç nokta bırakmışsınızdır kimilerine
...
Aklınıza gelmez, dilinize dökülmez cümleler kurar da hepsine bir çizik atarsınız. Ne şairliğinizin gücü yeter anlatmaya, ne kaleminiz onun kadar keskindir.
Yitirme korkusuyla karşı karşıya kaldığımda en çok aklımdan korkuyorum.
Karmakarışık bir düzenle boğuşurken bir de yetmezmiş gibi bedenimle savaşan aklımdan.
Yitirecekmişim gibi oluyorum.
Gözleri mavi bir kadın tanıdım hastane bahçesinde.Nedendir hep merak ettim saçlarının ayrımında niye bu kadar kararsız diye. Sonra aynaya baktım ben; ayrımı belirgin simsiyah saçlarımın farkı neydi onunkinden? Aynılıklara kızmıyor muyduk, tekdüze yürüyen hayatı değiştirmeyecek miydik?
Ama yiten hayatlar gibi hayaller de var.
Hayatımız hep umduğumuz yönde değil ve biz eskisi gibi değiliz.İnsanlar türlü acılar içinde, ölümcül hastalıklarla savaşanlar olduğu gibi onca hüzün içinde yüzüp kalbini karartanlar var.
En çok da sevgisiz büyütülen kalplere acıyorum ve üzülüyorum kederleri bağrına basıp acı çeken masumlara.
Acımı pay edip geceye, umudumu gündüzüme sakladım!
Yiten bugün, demem o ki;
bugün de öldük.
Ve her ölüm bir başlangıç yarın için.
Yarım olsam da yarın yoksam da;
kim bilir?
Yeniden doğarım.
Acılarımı pay ede ede,
susa susa,
küse küse...
Başlarım ve
biter.
N.K-2014
İZMİR
YORUMLAR
Bir yazı, çok anlam. Anlatabilmek ne hoş anlaşılmaların arasında? Tebrikle.
Of ki ne of.
Şu yazılarını gördükçe kıpır kıpır oluyor içim.
Zaman kaybetmeden okumak istiyorum.
Ve okuyunca ne çok sorguluyorum bir bilsen.
Çok iyi başarıyorsun bunu; çok...
Senin acın da hüznün de sınavın.
Ne güzel geçiyorsun hepsini.
Çok güçlüsün çok...
Sen bunu bilmesen de öylesin.
İyi ki yazdın hele ki şu sözü;
Acımı pay edip geceye, umudumu gündüzüme sakladım!
sevgimle...
Bir ara ben de korkardım yitirmekten aklımı.
Ve ölüm gerçeği...Kaç kez kıyısından yüzdüm ölümün ve ölüm korkum o günden beri depreşti.
Bu gün varız yarın yokuz diyoruz da bu gün gerçekten var mıyız acaba?
Yalnızlık belki ölüm kadar can yakıcı ya da umarsızlığı insanların ve sevgisiz, haset kalpleri.
Hastane bahçelerinde az tur atmadım. Acil kapılarında olsun doktor sırası beklerken.
Sevgisiz büyütüldükleri için mi bu insanlar bu kadar acımasız ve duyarsız? Bunu artık merak bile etmiyorum.
Çok bendendi bu paylaşımın, sevgili arkadaşım. Hüzün had safhada.
yüreğine sağlık Nuraycım.
Hep buluşalım gönül sayfalarımızda. En yakın takipçinim ve yüreğimdesin.
Sevgimle, canım.
Selam ve dua ile. Bize tek gereken de bu zaten. gerisi önemli değil.
