su/ya..

• 14 Eylül 2014 Pazar 19:02:13

ne kadar yalnızız oysa,
gelişi güzel sorulara verilen cevaplar gibi
üst katdakiler çıldırmışlar yine
çıkmazlarında sokağın.
son işinden kovulmuş
aylak insanların haleti var üzerimizde.
ve biz...
aşktan yana rotası bozuk denizlerdeyiz
yırta çıka yol alıyoruz
mavisini derinden/
yarı açık Atlaslardaki iz sürümleri
adı hayat ki
tutup kolundan bir renge bulaşıyor
sıtmanın t-adı
silinirken gök kuşağının teninden
ne yağmurda/
ne de bir çölde
sonRA kuytularında çıkmazlarının
kader diyorsun
böyle sevince
öyle gül/ünce
hepsi hayat elbette ki
pencere kenarlarında unutulmuş yüzler gibi
çekip perdeyi derinden/teninden
dayayıp soluğunu camların buharına
sessiz çığlıklarında açıp
güneşin kapılarını
ruhunu anlıyorsun sonra
anlıyorsun ki
hiç yoktular

ve biz/
suya yazılmış s-özlerdik...

(...)