Sessizce

• 7 Nisan 2014 Pazartesi 15:58:35

[ Sessiz bir hikayeydi başlayan yıllar önce... Dilsiz bir dünya... Duyan ve her şeyi yüreğine gömen... Neden böyle geldim ki bu dünyaya... Zaman savurdu kendini o anlamsız boşluğa... Bir tel gerildikce gerildi yüreğimde... Ve kopacak bir gün kimse duymadan hiç kimse görmeden... Bir hüzün kıyısıdır aslında yalnızlığım... Umutlarımın yetim kalışıdır... Yine kan kızıllığına boyanmış kahkahalarıyla yalnızlıklar koşarcasına geceme doğarken... Hep sorar dururum kendime neden?? Neden böylesine zayıf ve güçsüz yaratıldı yüreğim?? Her hayat bir hikaye değil midir aslında?? Bazıları biterken bazıları ise yarım... Nasıl başlattıysan bu hikayeyi son cümlesini de fısılda yüreğime. Sessizce !!!