Her şeye biraz anlam katıyordun

• 5 Şubat 2014 Çarşamba 19:23:30

Aşkı yaşayan, hisseden bilir derler ya, ne doğru bir sözmüş meğer. Hiç tahmin edemeyeceğiniz bir zamanda,hiç tahmin edemeyeceğiniz birisi çıkar geliverir. Zaman geçtikçe biraz daha fazla sever, biraz daha bağlanırsınız, her şey birazcık ona benzer. İçtiğiniz su bile anlam kazanır onun varlığını bildikçe. İşte bende birini hayatımın merkezi yapmıştım, beraberken yürüyüp gittiğimiz o sıradan, asfaltı çatlamış yolların bile anlamı vardı.
İri ve koyu gözlerine baktığım zaman,sanki sonu gelmeyen bir boşluğa düşüyormuşum gibi hissediyorum. Gözbebeklerin o kadar derin ki, anlam veremediğim bir şekilde beni içine çekiyor. Sanki baktıkça güzelleşiyorlar, inceledikçe alamıyorum gözlerimi üzerinden.
Tenin desem; yüzüne dokunduğum zaman, sanki elimi bir sobaya koyuyormuşum gibi hissediyorum. Sıcak, canımı yakıyor ama biliyorum ki elimi çekersem çok üşüyeceğim..
Gülüşün sanki ilkbahar yağmuru. Soğuk ve sert bir kışın ardından ne iyi gelir. Gülüşünü pek çok şeye benzetebilirim; güneşe mesela. Bana ne zaman gülsen, içim ısınıyor. Dudaklarını çevreleyen o iki derin çukur açığa çıkıyor, öpmek geliyor içimden. En soğuk günlerde bile sen bana gül, ben hiç üşümem, söz.
Kokun ise bana özel uyuşturucu, alkol gibi bir şey. Ciğerlerime dolarken güzelliğini hissedebiliyorum. Kokun olmadığı zaman, sanki bir bağımlı gibi yine içime çekmek istiyorum seni, düşünmeyi bırakamıyorum.
Dokunuşların bir anne şevkati gibi,çok hassas bana karşı.Ellerin bana değdiğinde sanki pamuk gezdiriyorlar üzerimde. Hiç çekme ellerini üzerimden istedim, hiç gitmeseydin.
Küçük çocuklar salıncakta sallanır ya hani, gözlerini kapatırlar ve kendilerini bırakırlar. Sen beni ne zaman öpsen, bende böyle hissediyorum. Gözlerimi kapatıp tamamen sana bırakmak istiyorum kendimi, hayatta hiçbir şey bana bu kadar doğru gelmemişti.
İşte ben seni yaşarken bu kadar çok şeye benzetebilirim. Sevmeyen anlamaz tabi, bir baksınlar sana benim gibi, bana sarıldığın gibi, öptüğün gibi onlara sarıl, onları öp. İşte o zaman anlarlar belki. Ya da boşver anlamasınlar hiçbir zaman, benim gibi sarılamasınlar sana, anlamasınlar daha iyi.
Peki yokluğun neye benziyor, hiç merak ettin mi sevgili? Ne gibi hissediyorum, düşündün mü hiç? Küçük bir çocuğun şimşek çakarken, anne ve babasının yanına gidemediği bir gecede hissettiği kadar çaresiz hissediyorum kendimi. Bir babanın oğluna istediği şeyleri alamayınca duyduğu ümitsizliği taşıyorum omuzlarımda.Isınmak için yorganımı çeksemde üzerime, hep bir soğukluk oluyor içimde.Ne yapsam atamıyorum aklımdan, sensiz ben üşüyorum genelde.