KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 1918 Okunma
- 4 Yorum
- 0 Beğeni
Hatalar Kadar Hataların Verdiği Pişmanlıkta Engelmiş Yolunda!
Hatalar Kadar Hataların Verdiği Pişmanlıkta Engelmiş Yolunda!
Yazamıyordum çünkü çizgimin dışına çıkmıştım çizgisinin dışına çıkmış bir insan nasıl halen çizgisindeymiş gibi yazabilir ki! Kalemi her elime aldığımda hatalarım film şeridi gibi gözlerimin önüne geliyor çizgimin dışına çıkmış olmak, verdiğim sözlerin arkasında duramıyor olmak içimi kanatıyordu. Ama bunu kendime bile itiraf edemiyordum. “Bugün ilham gelmiyor” diye kaçamak bir bahanenin ardına sığınıp kendimi kandırmak daha kolay geliyordu.
Hata yaptığımda kendimi affetmem başkalarını affetmekten hep daha zor gelmiştir. Belki de kendi kendimle yüzleşmemim kolay olmadığından…
“Ben bu hataları yaptım artık yürüdüğüm çizginin gereklerini hararetle savunmaya hakkım yok” mantığı ile bakıp değerlerinden kaçmak da yanlışmış. Bu kez iyice uzaklaşıyorsun çizginden taviz tavizi doğuruyor. İnsan üzerinde konuştukça gündemde tuttukça daha da kuvvetli bir bağ oluşuyor sanki değerleri ile…
Hatasız yaratılmadık hatalarımız olacak elbette hatalarımızdan dolayı kendimizi affetmeyi de öğrenmemiz gerekiyormuş. Aksi halde büsbütün yabancılaşıyor insan kendine… Sezai Karakoç’un ‘Diriliş Muştusu’ adlı eserindeki ‘Dirilişi Muştulamak’ kavramını şimdi daha iyi anlıyorum. Herşeye rağmen çizgini korumak yüreğinde hep bir ateş olacak, onu daima canlı ve taze tutacaksın… Aslında hatalar kadar hataların verdiği pişmanlıkta yolunda bir engelmiş, pişmanlık içinde boğulup kayboluyorsan eğer… Kendini affetmeyi ve kaldığı yerden devam etmeyi de bilmeliymiş insan...
YORUMLAR
"çizgimin dışına çıkmıştım çizgisinin dışına çıkmış bir insan nasıl halen çizgisindeymiş gibi yazabilir ki!"
Çizgi statizm, kendini tekrar demek değil ki?
İnsan yeni kavramına inanıyorsa, kendi çizgisini de sürekli yeniliyor olmalı...
Çizgimizin yenisine..
Saygı..
Göktürkmen tarafından 4/19/2008 11:46:29 AM zamanında düzenlenmiştir.
sevgili Aslıhan Hanımefendi, öncelikle yazmış olduğunuz
"Hatalar Kadar Hataların Verdiği Pişmanlıkta Engelmiş Yolunda!" konusu için sizi tebrik ve teşekkür ediyorum. bu yazıyla, daha 1 ayda olup biten olaylar içerisinde buldum kendimi. dikkat çekmek istediğim bir hususu paylaşmak istiyorum sizinle; "sizin hatanız, başkasının ya da yakınınızın hatası olabilir. telepatik olarak bulaşıcıdır, işin başka bir boyutundan incelenirse. hata yapmamaya gayretler gösterdiğiniz bilinç altında tedbirli olmaya çalışırsınız. bu düşünsel olarak yola çıkar, fakat hata yaptığınızda duygusal bağlamda irkiliverirsiniz. bir yakınınıza ufak tefek hata yaptığınızda, kendini duygusal olarak olayın içine verir ve düşünsel olarak"telepatik" bu bağlamda çatışmaya sürükler. hiç farkına varmadan, kırılmadan hatalarınızında meydana geldiği dikkatini çekmek istiyorum.
saygılarımı sunarım.
Hatalarımız oluyor elbet lakin bunun bilincinde olup almamız gereken dersleri alarak, yarınlara daha emin adımlarla ilerlemeliyiz.
Büyüklerimizi boşuna demişler " Her şer'de bir hayır vardır" diye...
En kötü tecrübe, en iyi derstir çokça... Yaşamak lazım...
Yazmaya gelince, tıpkı hayat gibi değişebilir satırlarımızdaki anlamlar...
Bazen çok umutlu bazen de karamsar yazabilir kalemimiz.
Bazen sevdalı, çokça da yalnızlıklara aşık olabiliriz.
Tıpkı hayat gibi...
Kutluyorum saygılarımla...
İşte cesur bir yürek...Yazınızı Severek okudum.Hatalarımızdan korkmamalıyız,Hataları bilerek yapmaktan korkmalıyız.Eşrefi mahlûkat olarak hata yapmaya eğimli yaratıldığımız için hatadan dönmek şeref kazandırır bizlere.Yazmaktan korkma ne olursa olsun insanı olgunlaştırıyor.Düşüncemizi yoğunlaştırıyor.Emeğine sağlık,Yazınızı ve yazan elinizi kutluyorum.Saygılar.
