ZAMANLA İNSAN! İNSANLA ZAMAN!

• 15 Temmuz 2013 Pazartesi 09:12:59

82 Yaşında bir teyze Çınar gibi nasihat etti bana eskilerden yenilerden anlattı bana
Keşke duyabilseydiniz ve gözlerinin içini görebilseydiniz derim. Hastaneye gelmişti, yanına vardım, elini tuttum, avuçlarının içinden kalbine indim. Nasıl anlatsam özel bir kadın yaşamışlık var yaşlanılmışlıkta. Ama derya mı? deniz mi? her kelime ok gibi adeta.
O söyledi ben dinledim, ben söyledim o dinledi.

Oniki ayın içinde bir ay söyleyeceğim dedi. "Hangisi" dedim "Nisan" dedi.
"Bak o ayda böcekler ve çiçeklerin her türlüsü vardır. O ayda en görkemli ağaç bile bir yaprağın dökmez" dedi. Ancak anca gönülden görenler o ayı yaşar özelliğince".

"İNSAN" dedim
"Evet insan, insan kusurludur hep, ama her gece insanın kusurlarını örtmek için vardır."
"Nasıl "dedim. "Düşün! düşün bir su bile yedi yılda yatağını oluşturur."
"Peki" dedim "Ne yapmalı"
"Kusurları örtmeli" dedi. "İnsan" dedi kusur örterse kusuru örtülür"
"NASIL" dedim
"Yokluğu yüze vurma vurma dedi, varlığını da yayma
Nasıl dedim Nasıl
Sırrını söyleme kimseye
iyiyse özenir kötüyse yerir dedi
Peki dedim varmı bir diyeceğin

"A İ L E" dedi;
Geçen gün bahçenin köşesine kuş kondu. İzledim günlerce tek tek çöp taşıdı anne kuş
sonra yerleşti yumurta oldu ellemedik yavru oldu. Anne beklerken baba uçtu, baba beklerken anne uçtu. Kuş kanatlandı günler sonra ciğer" dedi. "bak gör dedi aile işte bu" dedi.

"Şimdi insanoğlu taşı taşı yetiştiremiyorsun" dedim

"GENÇLİK"dedi;
"Bir avuç unla, haşladığım, pişirdiğim soğanlarla 9 kişiyi doyururdum. Sofrada ve çocuklarımın yanında asla eşimle kavga etmedim. Sabret yeri ve zamanı var dedi.
Bir sorun varsa önce bekle, bekle ve sabret".
Akasından söyledi bana "söz ver bana sana dua ettim ey doğru insan"

"Ben miyim" dedim .
"Evet vasiyet ettim görmesem de söyle ama İnsanoğluna olursa şayet kusur, aramasınlar kusurları örterek kabul etsinler birbirlerini olduğu gibi.

"Şaşkındım yaşlı ve hastaydı" ne demeliydim.
Bak teyze sana söz."
Bu durumda şaşırmamak elde de değildi. Ama her kelimede aldığı zorluk anlaşılır gibi de değildi. yarı oturarak ayakları şişti acı içinde of demeden sabırla ve şükreden bir yaşam uzun süre birlikteydik sordular bana neyiniz diye.
kan bağımız yok dedim teyzem kadar özel ve teyzem bir çınar dedim sadece onunla geçirdiğim özel anlardı bunlar.

"Zaman ve İnsan" yada adı "İnsan ve Zaman" olmalıydı Teyzemizin...

Yazan/Seslendiiren-Hülya COŞKUN