KADIN RUHUNDA SABAH TARTIŞMASI

• 4 Mart 2013 Pazartesi 06:40:24

gözlerimi açtım sabahın kuytusunda.ne demeye geldim oturdum bu bilgisayar başına.ne bileyim dışarıda yağmuru görünce havada ikircik karanlıkken...kimsecikler uyanmamışken daha kimsenin sabahtan haberi yokken.Aklımda kalan izleriyle dertleşmek istedim hayatın.nerdeyim nereye gidiyorum bir bakmak istedim.
şairliğim yazarlığımdan çok, bir öğretmenim uzun zamandır.hatta bir eş, bir gelin kız vs...ama sahip olduğun tüm sıfatlar, içinde adım adım ilerleidğin hayatın tüm keşmekeşi bir yana bırakınca, geriye uzun zamandır halini hatrını sormadığın biri kalıyor.kendim...
merhaba nasılsın, yaraların iyileşti mi, içindeki acılar dindi mi, ruhunlar nasıllar, aydınlandı inşallah gözleri diye sorasım geliyor.ama o kolay kolay unutmuyor.onun istediği sakinlik, huzur ve aşkın yanında kendi sukunetine inat deli gibi döndüren, perişan olmş insanların çığlığını duyarken, o kendisi sevdiğine sarılıp mum ışığında film izelemk istiyor...
yapma etme diyorum.çok şükür tabi diyor.mutlu huzurlu gülümsemesiyle gülüyor.ertelenmiş yalnızlığını bir yana bırakıp sevdiğine doya doıya sarılıyor.
göğsünü tertemiz havayla doldurup derin derin nefes alıp veriyor...
herşeye rağmen gülümsüyor...
bugun günlerden pazartesi ona rağman gülümsüyor...

yaşamak, ruhumdaki tüm keşmekeşe rağmen yaşamak, evet hiçbir sorunum yok hayat senle ama ben doğuştan hüzne meyilli olarak yine de kendime üzülecek birşeylere bulsam da...yine de ve daima YAŞAMAK, BİR CİĞER DOLUSU OKSİJEN GİBİ YAŞAMAK, YAKICI, AKICI VE MUHTAÇ...