Yıldızlı Saçların
Dokuz yıl oldu beni bırakıp gideli anne. Kulağımda “Şafak Türküsü “ şarkısı sana bu satırları yazıyorum.”Saçlarına yıldız düşmüş koparma anne”diyor kulağımdaki ses. Yıldızlı saçlarına kavuşacaksın anne. Üzülme, ağlama anne. Anne sana “oğul tadında “ bir yazı yazamadım, sana layık bir evlat olamadım .Affet beni anne. Elimi tutmak istedin belki, dertleşmek istedin belki ama beni yanında bulamadın.Bir meyveyi soyup yedirmemi bekledin belki. Koluma tutunup yürümek istedin belki ama yanında yoktum anne, yoktum.Olamadım yanında anne ,olamadım. Yokluğunun yarattığı boşluk hala duruyor anne. Hüzünlü halin gözümden gitmiyor anne.Ben de hüzünlüyüm anne her zamanki gibi. Beraber güleriz anne bir gün belki.Öyle yapmacık değil sahici, yürekten anne…