- 1905 Okunma
- 8 Yorum
- 9 Beğeni
Seni Seviyorum İSTANBUL...
Seni seviyorum İstanbul... Ve bu mevsim çok yakışıyor sana. Gözlerin buğulu, teninde hafif ıslaklık...Rüzgarın ağlamaklı, ellerinde yosun artığı acılar....
Seni seviyorum İstanbul… Sesin her gece Boğaz’dan akıyor yanıbaşıma. Sırtlarına inen karanlık geceme eş.
Seni seviyorum İstanbul… Aklım karış karış toprağında. Bir Üsküdar sabahında uyanmak yeşiline; öğle artığı saatlerde demlemek seni çayıma. Kokun rüzgara yoldaş eserken saçlarıma, özlemek Kız Kulesi’ni gün batımına değen lodosla.
Seni seviyorum İstanbul; her gece biraz daha…
Seni seviyorum İstanbul. Eski bir şarkıyı getiriyor martıların avuçlarıma. Simit kokusu tadında denize koşuyor, sana dair, içimde ne var ne yoksa…
Seni seviyorum İstanbul. Bahardan kışa dönen ağaçların gibi kırlaşıyor saçlarım. Yağan kar kadar coşkulu, dalda üşüyen kuş kadar titrek adımlıyorum sokaklarını. Ellerime düşüyor gölgen. Gece kadar seviyorum seni İstanbul. Uzun, aksak, sancılı…
Seni seviyorum İstanbul… Haliç sırtlarına gülümseyen yüzünü seviyorum, adalardan gelen kokunu… Her ilkbaharda Boğaz’a göz kırpan erguvanlarını seviyorum, asırlık çınarlarla süslediğin yollarını… Gün batımlarında içimde batan gemilerini seviyorum. Gün doğumlarına haykıran umut sancılarını…
Seni seviyorum İstanbul… Adına aşk denen yangınlarını seviyorum, adına aşk demeyi…
Seni seviyorum İstanbul… Kalabalıklar içinde elimden tutan kimsesizliğini…
Seni seviyorum İstanbul… Mevsim mevsim açıyor düş bahçemde gözlerin. Çok sesli bir sessizlik akıyor adımlarına. Adım adına karışıyor. İşte orda, öylece, boşlukta…
Seni seviyorum İstanbul… Hüzün artığı masallar dökülüyor sesinden her gece. Bir denizkızı üşüyor saçlarımda. Gökten üç elma düşüyor en sancılı yanlarına. Tadın tadıma karışıyor; orda, öylece, açıkta…
Gözyaşlarının tuzu; yadigarı yalnızlığının. Sessiz, kimsesiz.
Serçe kanadına tutunmuş umut çırpınıyor semanda.
Şerefine İstanbul… Bir avuç kar yangını damıttım sevdana…
Seni seviyorum İstanbul
Denizle oynaşan martı sesinle seviyorum seni, güneşe yaslanmış çocuklarınla…
Seni seviyorum İstanbul; Kızıla çalan siluetinle gün batımlarında…
Şarkın çınlıyor Üsküdar’ın gül kokulu semalarında, Kadıköy’den denize dökülüyor bir avuç hüzün. Ve ne zaman gözlerime dolsa gözlerin, sesim sel sokak aralarında…
ZH